خبرورزشی/کاوه علی اسماعیلی؛ جشنواره فیلم فجر به پایان رسید و جوایز بهترینها در این جشنواره که تندیس ارزشمند سیمرغ بود، اهدا شد. اهالی سینما عاشق و شیفته این جشنواره هستند و هر سال با هیجان خاصی آن را برگزار میکنند. البته این جشنواره، مهمترین دستاوردهای سینما کشورمان را به نمایش میگذارد و همیشه امیدواریم «واقعاً» بهترینها، جوایز را به دست بیاورند؛ هر چند هر سال نیز در مورد انتخاب بهترینها، کلی حرف و حدیث بین اهالی سینما به وجود میآید، اما فوتبال ایران چنین جشنوارهای ندارد زیرا با کثرت بازیها، حواشی و اتفاقات همراه است و دیگر وقت و فضایی برای برگزاری جشنوارهای شبیه این نیست. البته سازمان لیگ تلاش میکند جشنوارهای به نام بهترینها را برگزار کند، اما انتخاب برندهها در آن به قدری عجیب و سؤالبرانگیز است که بهتر است در موردش صحبت نکنیم؛ یک مثال ساده اینکه جایزه بهترین گلساز لیگ به بازیکنی اهدا میشود که بیشترین پاس گل را در لیگ نداده است، به همین اندازه پیچیده در طنز!
کاش فوتبال ایران نیز یک جشنواره جذاب و هیجانانگیز و البته واقعی شبیه همین جشنواره فیلم فجر داشت و به بهترینهای «واقعی» آن جایزه میدادند. کاش اهالی فوتبال آنقدر با هم رفاقت و صمیمیت داشتند که یکجا جمع شوند و حرفهایشان را «رودررو» بزنند نه اینکه وضعیت کنونی را شاهد باشیم؛ شرایطی که در آن، ۳ نفر هم، با هم رابطه خوبی ندارند. فوتبال ایران پر از هیجان، تماشاگر، استعداد، جذابیت، تعصب و لیاقت است که با سوءمدیریتها، حسادتها، پولهای پر از سؤال و معما، مسائل حاشیهای، اتفاقات باورنکردنی و پشت پردههای عجیب و غیرقابل هضم و... همراه است. شاید اینهایی که گفته شد، اشتراکات سینما و فوتبال باشد!
کاش فوتبال ایران نیز یک جشنواره جذاب و هیجانانگیز و البته واقعی شبیه همین جشنواره فیلم فجر داشت و به بهترینهای «واقعی» آن جایزه میدادند. کاش اهالی فوتبال آنقدر با هم رفاقت و صمیمیت داشتند که یکجا جمع شوند و حرفهایشان را «رودررو» بزنند نه اینکه وضعیت کنونی را شاهد باشیم؛ شرایطی که در آن، ۳ نفر هم، با هم رابطه خوبی ندارند. فوتبال ایران پر از هیجان، تماشاگر، استعداد، جذابیت، تعصب و لیاقت است که با سوءمدیریتها، حسادتها، پولهای پر از سؤال و معما، مسائل حاشیهای، اتفاقات باورنکردنی و پشت پردههای عجیب و غیرقابل هضم و... همراه است. شاید اینهایی که گفته شد، اشتراکات سینما و فوتبال باشد!