خبرورزشی/آرش محمدی؛ در فوتبال نمی شود یک گروه داوری را کنار گذاشت و بلافاصله یک گروه داوری جدید را به خدمت گرفت، چون داوران طی سالهای سال ساخته میشوند.
اشتباه داوران باید کم شود و باشگاهها حق دارند به سوتهای اشتباه معترض شوند، اما چاره، حمله به تیمهای داوری و تخریب آنها نیست و ادامه این رفتار به معنی خودزنی است. بارها و بارها نوشتهایم بیانیه علیه داوری و مصاحبههای تند علیه آنها جامعه داوری را بالا نمیبرد و اگر قرار بود مشکلات داوری در ایران را رفع یا کم کند تاکنون این اتفاق صورت گرفته بود، اما همین که شاهد هستیم اشتباهات روز به روز بیشتر میشود نشانگر این مسئله است اعتراض به داوری به جای اینکه موجب رفع مشکلات داوری شود اعتماد به نفس داوران را کم کرده و تمرکز را از آنها گرفته است.
باشگاهها بدون اینکه متوجه باشند یا عمدی در کار آنها باشد در حال از بین بردن تمرکز داوران هستند و این همانطور که اشاره شد به تیمها ضربه میزند. هر بازی برای داور یک آزمون است و ایجاد استرس برای داور پیش از بازی با صدور بیانیه موجب میشود داور در جریان بازی آرامش نداشته باشد.
باشگاهها و داوران مسافر یک کشتی هستند و نمیتوانند نسبت به اتفاقاتی که درون کشتی رخ میدهد بیتفاوت باشند. حکایت کسی است که در کشتی جای خود را سوراخ میکند و اذعان میکند فقط در قسمت خود این کار را انجام داده غافل از اینکه این رفتار همه را غرق خواهد کرد.
هیچ مسابقهای بدون حضور داور از سر گرفته نمیشود. این همه اشتباه که در همه بازیها رخ میدهد نشان میدهد داوریها به ضرر و نفع همه تیمهاست و تیمهای داوری آرامش و اعتماد به نفس خود را از دست دادهاند. باشگاهها به بیانیهها و اعتراضات خود ادامه دهند اشتباهات داوری بیشتر و بیشتر میشود. حق انتخاب با باشگاههاست.
اشتباه داوران باید کم شود و باشگاهها حق دارند به سوتهای اشتباه معترض شوند، اما چاره، حمله به تیمهای داوری و تخریب آنها نیست و ادامه این رفتار به معنی خودزنی است. بارها و بارها نوشتهایم بیانیه علیه داوری و مصاحبههای تند علیه آنها جامعه داوری را بالا نمیبرد و اگر قرار بود مشکلات داوری در ایران را رفع یا کم کند تاکنون این اتفاق صورت گرفته بود، اما همین که شاهد هستیم اشتباهات روز به روز بیشتر میشود نشانگر این مسئله است اعتراض به داوری به جای اینکه موجب رفع مشکلات داوری شود اعتماد به نفس داوران را کم کرده و تمرکز را از آنها گرفته است.
باشگاهها بدون اینکه متوجه باشند یا عمدی در کار آنها باشد در حال از بین بردن تمرکز داوران هستند و این همانطور که اشاره شد به تیمها ضربه میزند. هر بازی برای داور یک آزمون است و ایجاد استرس برای داور پیش از بازی با صدور بیانیه موجب میشود داور در جریان بازی آرامش نداشته باشد.
باشگاهها و داوران مسافر یک کشتی هستند و نمیتوانند نسبت به اتفاقاتی که درون کشتی رخ میدهد بیتفاوت باشند. حکایت کسی است که در کشتی جای خود را سوراخ میکند و اذعان میکند فقط در قسمت خود این کار را انجام داده غافل از اینکه این رفتار همه را غرق خواهد کرد.
هیچ مسابقهای بدون حضور داور از سر گرفته نمیشود. این همه اشتباه که در همه بازیها رخ میدهد نشان میدهد داوریها به ضرر و نفع همه تیمهاست و تیمهای داوری آرامش و اعتماد به نفس خود را از دست دادهاند. باشگاهها به بیانیهها و اعتراضات خود ادامه دهند اشتباهات داوری بیشتر و بیشتر میشود. حق انتخاب با باشگاههاست.