خبرورزشی/جهانگیر کوثری؛ با رشد کشور‌های عربی کنار ژاپن و کره شرایط برای رسیدن هندبال ایران به شرایط بهتر و قهرمانی دشوار شده است که دلایل ریشه‌ای و تاریخی قابل بحثی دارد. شاید علیرضا رحیمی فوتبالی تنها مدیری بود که فلسفه وجودی هندبال را خوب می‌شناخت و راهبری آن را نیز خوب می‌دانست. این رشته جذاب و پرهیجان و پربرخورد نیازمند نیرویی است فیزیکی و تحرک فوق‌العاده و به بازیکنانی در آن نیاز است که هوش فوق‌العاده را کنار قدرت خاص داشته باشند. این رشته در سال ۱۹۴۶ در گروه کشور‌های سوئد، دانمارک، هلند، فرانسه، نروژ، سوئیس و لهستان تأسیس شد و ۷۵ سال از عمر آن می‌گذرد. ۱۵۹ عضو دارد و جالب اینکه رئیس آن یک مصری به نام حسن مصطفی است. هندبال در ایران از اوایل دهه ۵۰ آغاز شد و در بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ فعال شد. سطح هندبال ما در آسیا یک نایب‌قهرمانی در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ و مقام سوم ۲۰۰۶ بوده است و در مسابقات جهانی یک بار در سال ۲۰۱۵ بوده که بیست و یکم شدیم. در مسابقات قهرمانی آسیا نیز تنها یک مقام سوم داشته‌ایم و بس. بهترین تیم ما در همان سال ۲۰۱۵ شکل گرفت و چهره‌هایی، چون مجتبی حیدرپور، سعید پورقاسمی، محمدرضا رجبی، میلاد مسائلی، سجاد استکی، پویا نوروزی‌نژاد، علیرضا موسوی، مهدی بیجاری، ا... کرم دستکی، مجتبی کرمیان، احسان ابوئی، سجاد عذری، سعید حیدری‌داد، محسن باباجنوبی، جلال کیانی، امید سرکناری، سعید برخورداری، امین کاظمی و افشین صادقی در آن عضویت داشتند. هندبال پس از این سال‌ها دچار مشکلات مدیریتی عجیبی شد و حتی با آمدن رحیمی دوباره نتوانست سرپا شود. انتخابات ریاست فدراسیون هندبال انجام شد و سرانجام علیرضا پاکدل با ۲۳ رأی در مرحله دوم از ۳۶ رأی به عنوان رئیس جدید از طرف مجمع انتخاب شد. او از خانواده هندبال و خاک‌خورده‌های این رشته است که با تحصیلات عالیه و داشتن پست‌های مختلف در شهرستان‌ها و تهران و نایب رئیسی اخیر می‌خواهد این کشتی توفان‌زده را بازسازی کند و به حرکت درآورد. آیا موج‌های سنگین این فدراسیون اجازه می‌دهد پاکدل به هدف خود برسد؟ امید است اهالی هندبال به کمک پاکدل بیایند و با هماهنگی و هارمونی هندبال را در بین چهار تیم اول آسیا قرار دهند.