خبرورزشی/سیدمهدی فاطمی؛ روز پنج‌شنبه عصر برای دیدن حمید استیلی به کمپ تیم‌های ملی فوتبال رفتم. امید‌ها زیر نظر کرانچار مشغول تمرین بودند.
جمله‌ای که با قلم بسیار درشت به زبان فارسی و انگلیسی روی دیوار بلند مشرف بر زمین فوتبال خودنمایی می‌کرد، نظرم را جلب کرد؛ «فدراسیون فوتبال ایران پنج ستاره شد!» مدیر تیم همراه چند نفر دیگر تمرینات را زیر نظر داشتند. همزمان مسابقات لیگ برتر فوتبال در جریان بود. سایپا در مسجدسلیمان و تراکتورسازی در تبریز با نفت و پدیده مصاف می‌دادند. از بازی سایپا خبر رسید که محمد سلطانی‌مهر بازیکن تیم امید دچار مصدومیت شده و همچون یک دوجین بازیکن دیگر قادر به همراهی امید‌ها در مسابقات مقدماتی المپیک نیست! این خبر آه از نهاد استیلی برآورد، به قدری که حتی خبر گلزنی امیرحسین حسین زاده دیگر ملی‌پوش تیم امید هم از نگرانی او کم نکرد.
امید‌ها باید از آغازین روز‌های سال جدید در تهران برای طلسم‌شکنی در صعود به المپیک به جنگ حریفان بروند، اما مشکلات بزرگ و عدیده‌ای از جمله همین مصدومیت‌ها گریبانگیرشان شده است. فشردگی مسابقات لیگ باعث شد تیم‌ها کمتر رغبتی برای در اختیار تیم امید قرار دادن بازیکنان‌شان نشان دهند. در حین برگزاری همین رقابت‌ها هم چند بازیکن تأثیر‌گذار و کلیدی تیم دچار مصدومیت شده‌اند تا کرانچار بیش از پیش با چالش کمبود نفرات مواجه شود.
این البته فقط امید‌ها نبوده و نیستند که از برنامه‌ریزی شتابزده و عجیب سازمان لیگ متضرر شده‌اند. استقلال و پرسپولیس و ذوب‌آهن هم که در دو جبهه لیگ و آسیا می‌جنگند باید با فاصله‌ای کوتاه از هم بازی‌هایشان را برگزار کنند که خستگی مفرطی را برای نفرات‌شان به همراه داشته است! بازی پرسپولیس- السد را اگر به خاطر بیاورید، پیش از آنکه رقیب قطری به گل برتری برسد این فرصت برای سرخ‌ها فراهم بود تا به گل رسیده و نتیجه دیدار رفت نیمه‌نهایی آسیا در فصل قبل را تکرار کنند، اما پا‌های علیپور خسته و ناتوان‌تر از آن بود که حتی به دروازه حریف برسد در حالی که در همان بازی فصل قبل چنین موقعیتی را به راحتی منجر به گل پیروزی‌بخش تیمش کرده بود!
استقلالی‌ها هم از برگزاری متراکم بازی‌ها ضربه خورده و چند بازیکن مؤثر خود را از دست داده‌اند تا عیار کار فتاحی و سازمان لیگ بیشتر عیان شود! برنامه مسابقات لیگ با امکانات و ساختار بدنی بازیکنان‌مان همخوانی ندارد. زمین‌های تمرین ما و حتی بسیاری از زمین‌های مسابقه در ایران فاقد کیفیت لازم هستند. باشگاه‌ها و بازیکنان‌مان با شرایط حرفه‌ای بیگانه بوده و برای ستیز در چند جبهه آموخته نشده‌اند. اگر فتاحی به دنبال پیاده کردن تفکرات لالیگایی و بوندس‌لیگایی در فوتبال ایران است، باید گفت ره به ترکستان می‌برد که این بنا از خشت اول کج گذاشته شده و حاصلی جز خوشبختی رقبا ندارد. سرخابی‌ها چوب این برنامه‌ریزی غلط را خوردند، اما کاش برای امید‌ها وضعیت به گونه‌ای پیش برود که حسرت به دل نمانیم.
جمله‌ای که با قلم بسیار درشت به زبان فارسی و انگلیسی روی دیوار بلند مشرف بر زمین فوتبال خودنمایی می‌کرد، نظرم را جلب کرد؛ «فدراسیون فوتبال ایران پنج ستاره شد!» مدیر تیم همراه چند نفر دیگر تمرینات را زیر نظر داشتند. همزمان مسابقات لیگ برتر فوتبال در جریان بود. سایپا در مسجدسلیمان و تراکتورسازی در تبریز با نفت و پدیده مصاف می‌دادند. از بازی سایپا خبر رسید که محمد سلطانی‌مهر بازیکن تیم امید دچار مصدومیت شده و همچون یک دوجین بازیکن دیگر قادر به همراهی امید‌ها در مسابقات مقدماتی المپیک نیست! این خبر آه از نهاد استیلی برآورد، به قدری که حتی خبر گلزنی امیرحسین حسین زاده دیگر ملی‌پوش تیم امید هم از نگرانی او کم نکرد.
امید‌ها باید از آغازین روز‌های سال جدید در تهران برای طلسم‌شکنی در صعود به المپیک به جنگ حریفان بروند، اما مشکلات بزرگ و عدیده‌ای از جمله همین مصدومیت‌ها گریبانگیرشان شده است. فشردگی مسابقات لیگ باعث شد تیم‌ها کمتر رغبتی برای در اختیار تیم امید قرار دادن بازیکنان‌شان نشان دهند. در حین برگزاری همین رقابت‌ها هم چند بازیکن تأثیر‌گذار و کلیدی تیم دچار مصدومیت شده‌اند تا کرانچار بیش از پیش با چالش کمبود نفرات مواجه شود.
این البته فقط امید‌ها نبوده و نیستند که از برنامه‌ریزی شتابزده و عجیب سازمان لیگ متضرر شده‌اند. استقلال و پرسپولیس و ذوب‌آهن هم که در دو جبهه لیگ و آسیا می‌جنگند باید با فاصله‌ای کوتاه از هم بازی‌هایشان را برگزار کنند که خستگی مفرطی را برای نفرات‌شان به همراه داشته است! بازی پرسپولیس- السد را اگر به خاطر بیاورید، پیش از آنکه رقیب قطری به گل برتری برسد این فرصت برای سرخ‌ها فراهم بود تا به گل رسیده و نتیجه دیدار رفت نیمه‌نهایی آسیا در فصل قبل را تکرار کنند، اما پا‌های علیپور خسته و ناتوان‌تر از آن بود که حتی به دروازه حریف برسد در حالی که در همان بازی فصل قبل چنین موقعیتی را به راحتی منجر به گل پیروزی‌بخش تیمش کرده بود!
استقلالی‌ها هم از برگزاری متراکم بازی‌ها ضربه خورده و چند بازیکن مؤثر خود را از دست داده‌اند تا عیار کار فتاحی و سازمان لیگ بیشتر عیان شود! برنامه مسابقات لیگ با امکانات و ساختار بدنی بازیکنان‌مان همخوانی ندارد. زمین‌های تمرین ما و حتی بسیاری از زمین‌های مسابقه در ایران فاقد کیفیت لازم هستند. باشگاه‌ها و بازیکنان‌مان با شرایط حرفه‌ای بیگانه بوده و برای ستیز در چند جبهه آموخته نشده‌اند. اگر فتاحی به دنبال پیاده کردن تفکرات لالیگایی و بوندس‌لیگایی در فوتبال ایران است، باید گفت ره به ترکستان می‌برد که این بنا از خشت اول کج گذاشته شده و حاصلی جز خوشبختی رقبا ندارد. سرخابی‌ها چوب این برنامه‌ریزی غلط را خوردند، اما کاش برای امید‌ها وضعیت به گونه‌ای پیش برود که حسرت به دل نمانیم.
