خبرورزشی/ فرهاد اشراقی؛ حدود ۸ سال از درگذشت زنده‌یاد حجازی می‌گذرد و علی پروین هم که خدا حفظش کند، ۱۰ سالی هست که در سطح اول فوتبال و پرسپولیس کار نمی‌کند، اما تازه یک شرکتی می‌خواهد به نام آن‌ها نوشیدنی بزند! کار بدی نیست و حتماً با خانواده‌های آن‌ها توافقاتی شده، اما باید پرسید چرا این‌قدر دیر؟ نمی‌شد در زمان حیات حجازی و اوج علی‌آقا با آن‌ها قرارداد بست و وقتی بودند و محبوب بودند، کار اقتصادی کرد؟
۳۰، ۴۰ سال دیگر هم تازه متوجه می‌شویم که پرسپولیس و استقلال با میلیون‌ها هوادار چه پتانسیلی دارند و چقدر خوب می‌توان از کنار آن‌ها پول درآورد. شاید نسل بعد از ما به نسلی که سال‌های سال نتوانستند از آبی و قرمز پول دربیاورند بخندند. شاید بعد‌ها این سؤال مهم مطرح شود که چرا در دهه ۸۰، ۹۰ چیزی به نام حق پخش تلویزیونی وجود نداشت؟ الان برای یک سریال ساده در تلویزیون میلیارد‌ها تومان هزینه می‌شود، ولی بازی‌های پرسپولیس و استقلال مفت و مجانی روی آنتن می‌رود و تازه قبل و بعد و وسطش کلی آگهی بازرگانی پخش می‌شود، چون صاحبان آگهی می‌دانند که در جریان پخش بازی‌های این دو تیم بسیاری از مردم پای گیرنده‌ها هستند.
سال‌ها باید بگذرد تا کاری که امروز با اسم پروین و حجازی شده، با استقلال و پرسپولیس شود. شاید همین سرمایه‌گذارانی که میلیارد‌ها تومان برای ساخت یک فیلم سینمایی (مثلاً برای شبکه نمایش خانگی) هزینه می‌کنند، روزی به این نتیجه برسند که در صورت فراهم شدن بستر لازم این پول را در پرسپولیس و استقلال هزینه کنند، چون درآمدش بیشتر از سینماست. در ایران این دو تیم و در شهرستان‌ها امثال سپاهان، تراکتور، ملوان، نساجی و... پتانسیلی دارند که هنوز هیچ سرمایه‌گذاری و هیچ مدیر و مسئولی نمی‌داند. طرفدارانی که پرسپولیس و استقلال در ایران دارند، بایرن و دورتموند در آلمان ندارند، اما بایرن‌مونیخ از ثروتمند‌ترین باشگاه‌های دنیاست و پرسپولیس از بدهکارترین‌ها که ده‌ها پرونده در فیفا دارد. دلیلش هم چیزی نیست جز آنکه آلمانی‌ها از پتانسیل بایرن خبر دارند و ما نمی‌دانیم پرسپولیس با میلیون‌ها هوادارش چه پتانسیلی دارد.
۳۰، ۴۰ سال دیگر هم تازه متوجه می‌شویم که پرسپولیس و استقلال با میلیون‌ها هوادار چه پتانسیلی دارند و چقدر خوب می‌توان از کنار آن‌ها پول درآورد. شاید نسل بعد از ما به نسلی که سال‌های سال نتوانستند از آبی و قرمز پول دربیاورند بخندند. شاید بعد‌ها این سؤال مهم مطرح شود که چرا در دهه ۸۰، ۹۰ چیزی به نام حق پخش تلویزیونی وجود نداشت؟ الان برای یک سریال ساده در تلویزیون میلیارد‌ها تومان هزینه می‌شود، ولی بازی‌های پرسپولیس و استقلال مفت و مجانی روی آنتن می‌رود و تازه قبل و بعد و وسطش کلی آگهی بازرگانی پخش می‌شود، چون صاحبان آگهی می‌دانند که در جریان پخش بازی‌های این دو تیم بسیاری از مردم پای گیرنده‌ها هستند.
سال‌ها باید بگذرد تا کاری که امروز با اسم پروین و حجازی شده، با استقلال و پرسپولیس شود. شاید همین سرمایه‌گذارانی که میلیارد‌ها تومان برای ساخت یک فیلم سینمایی (مثلاً برای شبکه نمایش خانگی) هزینه می‌کنند، روزی به این نتیجه برسند که در صورت فراهم شدن بستر لازم این پول را در پرسپولیس و استقلال هزینه کنند، چون درآمدش بیشتر از سینماست. در ایران این دو تیم و در شهرستان‌ها امثال سپاهان، تراکتور، ملوان، نساجی و... پتانسیلی دارند که هنوز هیچ سرمایه‌گذاری و هیچ مدیر و مسئولی نمی‌داند. طرفدارانی که پرسپولیس و استقلال در ایران دارند، بایرن و دورتموند در آلمان ندارند، اما بایرن‌مونیخ از ثروتمند‌ترین باشگاه‌های دنیاست و پرسپولیس از بدهکارترین‌ها که ده‌ها پرونده در فیفا دارد. دلیلش هم چیزی نیست جز آنکه آلمانی‌ها از پتانسیل بایرن خبر دارند و ما نمی‌دانیم پرسپولیس با میلیون‌ها هوادارش چه پتانسیلی دارد.
