به گزارش خبرورزشی، امشب در دورتموند، آلمان و آرژانتین پس از ۵ سال و یک ماه در دیداری دوستانه به مصاف هم خواهند رفت. جدالی که نتیجه آن چندان اهمیتی ندارد و بیشتر جنبه آمادهسازی تیمها مهم است، اما همین بازی دوستانه بهانهای شد برای اینکه مروری داشته باشیم بر جذابترین نبردهای تاریخ مانشافت و آلبیسلسته. جدالی که بیشتر از هر رویارویی دیگری در فینال جام جهانی تکرار شده است و لحظات ماندگار زیادی داشته. فینالهایی که ۲ مرتبه آلمان برنده آنها بوده و یک مرتبه آرژانتین. پیش از مرور آن فینالها اشاره کنیم که ۲۲ مرتبه این دو تیم به مصاف هم رفتهاند که سهم آرژانتین ۱۰ برد و سهم آلمان ۸ برد بوده، ۴ بازی هم مساوی شده است.
۲۹ ژوئن ۱۹۸۶؛ ورزشگاه آستِکا مکزیکوسیتی - مکزیک
آرژانتین ۳ - آلمانغربی ۲
این یکی از بهیادماندنیترین دیدارهای تاریخ جام جهانی بود، وقتی هر لحظه از ۹۰ دقیقه فینال ورزشگاه آستِکای مکزیکوسیتی مرگبار بود. دیگو مارادونا ستاره آن دیدار بود و یکی از برجستهترین نمایشهای دوران بازیاش را انجام داد. فرانتس بکنباوئر سرمربی مانشافت، لوتار ماتئوس را مأمور دنبال کردن مهاجم تکنیکی آرژانتین کرده بود و از او خواسته بود تلاش کند کمتر فرصت نفوذ به او بدهد، اما این ترفند خیلی تأثیرگذار نبود چراکه آرژانتین با درخشش مارادونا در یک ساعت ابتدایی بازی ۲ گل زد تا آلبیسلسته به دومین جام تاریخ خودش نزدیکتر شود. با این حال آلمانیها هم بیکار ننشستند. کاپیتان کارل هاینتس رومنیگه ورق را برگرداند و با گلی که او زد ژرمنها امیدوار شدند. چند دقیقه بعد رودی فولر که بهعنوان یار جانشین وارد زمین شده بود بازی را به تساوی کشاند.
فقط ۶ دقیقه به پایان این بازی پایاپای باقی مانده بود که مارادونا باز هم هنرنمایی کرد. فقط کافی بود یک فرصت کوچک به دیگو بدهند تا کار حریف را یکسره کند. پاس او برای بوروچاگا در دقیقه ۸۴ و ضربهای که بر فراز دستان شوماخر وارد دروازه آلمان شد. یک پایان تلخ و بیرحمانه برای تیم بکنباوئر در جام جهانی. بکنباوئر پس از این بازی اعتراف کرد تیمش در فینال چندان آماده نبوده است و برای اینکه منتظر قهرمانی آلمان بمانند باید ۴ سال دیگر صبر کنند. وعدهای که قیصر آن را عملی کرد.
۸ جولای ۱۹۹۰؛ ورزشگاه المپیکو رم - ایتالیا
آلمانغربی یک - آرژانتین صفر
سرانجام پس از ۲ شکست متوالی در فینالهای جام جهانی (۱۹۸۲ برابر ایتالیا و ۱۹۸۶ برابر آرژانتین) نوبت به آلمانیها رسید که نخستین جام را پس از ۱۶ سال به خانه ببرند. لوتار ماتئوس تنها بازیکنی بود که در هر سه فینال متوالی حضور داشت و در سومی سرانجام بازوبند کاپیتانی را بر بازو بست. بازیکنهایی مثل برتولد، برمه و فولر این مرتبه بهجای نیمکت در ترکیب تیم بودند. تیم نسبت به ۴ سال قبل تغییر کرده بود و این مرتبه بکنباوئر با نامهای جوانی همچون کلینزمن، هاسلر، لیتبارسکی، ایلگنر و کولر بهدنبال توقف مارادونا و همتیمیهایش بود. فولر از ۴ سال قبل باتجربهتر شده بود و کلینزمن با درخشش در اینتر نام خودش را بر سر زبانها انداخت. ارسالهای برمه هم همواره تهدیدی برای آرژانتین بهشمار میرفت. فولر میتوانست با پاسهای او گل برتری را در جریان بازی بزند.
با این حال تا دقیقه ۸۵ برای زدن گل قهرمانی صبر کردند. خطای پنالتی که فولر گرفت و برمه با خونسردی به گوشه دروازه گویکوچِئا فرستاد. قصیر بعد از اینکه قولش را عملی کرد تصمیم گرفت دیگر روی نیمکت مانشافت ننشیند و اینجا بود که دوران ۶ ساله حضور او روی نیمکت تیم ملی آلمان با قهرمانی جام جهانی خاتمه یافت.
۱۳ جولای ۲۰۱۴؛ ورزشگاه ماراکانا ریودوژانیرو - برزیل
آلمان یک - آرژانتین صفر
حسرت ژرمنها برای بردن یک قهرمانی در رده ملی طولانی شده بود. این اتفاق از یورو ۱۹۹۶ به بعد رخ نداده بود و علاوه بر آن در جام جهانی هم از آخرین قهرمانیشان ۲۴ سال میگذشت. قهرمانیای که با شکست همین تیم آرژانتین در بازی مشهور ورزشگاه المپیکو به دست آورده بودند. شکست در فینال جام جهانی ۲۰۰۲ برابر برزیل آخرین خاطره ژرمنها از یک فینال در این تورنمنت بزرگ بود، اما ۸ سال حضور یواخیم لو در تیم ملی آلمان سرانجام با این قهرمانی بهثمر نشست. پس از برد خیرهکننده ۷ بر یک برابر برزیل، آلمان نبردی سنگین در ماراکانا برابر آرژانتین داشت. فینال ۲۰۱۴ هم تقریباً یک نسخه دیگر از فینال ۱۹۹۰ بود. بازی با همان یک گل تمام شد و دقایق پایانی بهثمر رسید. البته این مرتبه دقایق پایانی وقتهای اضافه. این مرتبه جای دیگو مارادونا را لیونل مسی گرفته بود که آلمانیها بهخوبی مهارش کردند. کاپیتان فیلیپ لام هم در این بین نقش پررنگی داشت و از بهترین بازیکنان فینال ماراکانا بود. او در کنار مانوئل نویر که بهترین دروازهبان جام شد و تورنمنت فوق العادهای داشت و متس هوملس، ژروم بواتنگ و بندیکت هوودس سد دفاعی محکمی برابر مهاجمان آرژانتین ساختند.
یواخیم لو دقیقه ۸۸ میروسلاو کلوزه بهترین گلزن تاریخ جام جهانی را بیرون کشید و ماریو گوتسه را به زمین فرستاد. به ماریو گفته بود: «برو به جهان نشان بده بهتر از مسی هستی!» گوتسه هم گل قهرمانی مانشافت را دقیقه ۱۱۳ زد. پاس از آندره شورله، مهار توپ با سینه توسط گوتسه و ضربه عالی پای چپ او به گوشه دروازه سرخیو رومرو. این پایانی بر بازیهای رسمی و همیشه پرهیجان آلمان و آرژانتین بود. البته بعد از این تورنمنت هم دو تیم در دیداری دوستانه به مصاف هم رفتند که آرژانتین ۴ بر ۲ پیروز شد، اما برد در فینال جام جهانی کجا و برد در یک بازی دوستانه کجا!