خبرورزشی/ اردشیر لارودی؛ از ویژگی‌هایی که یحیى گل‌محمدى باید در به دست آوردنش، شتاب هم بورزد، تحمل اتفاقات نه بر وفق مراد است! یحیى، باید مهارت «خودیابى» اش را بالا ببرد! گل‌محمدى، باید خشم و غیظ خود را تبدیل کند به حلم و صبر! باید یاد بگیرد که از خود بی‌خود شدن، نه داریم و نه به کارمان خواهد آمد! از این روى، هیچ به این نوع از خودباختگى، راه نمی‌دهیم! خویشتن‌دارى، دنباله‌ای دارد که به «خودیابى» معروف است! نباید در هیچ حالتى، خود را گم کرد! و نباید در هیچ هنگامه‌ای، تن داد به از خود بی‌خود شدن!
امیدواریم که یحیى، این اشاره را گرفته باشد و دیگر، در بازی‌های هر تیم که با یحیى گل‌محمدى، سروکارى دارد و نامى از او را و نشانى را هم حمل می‌کند، داراى این «عیب‌عام» نباشد! یحیى، در حال خاص شدن است، پس باید به نکات مخصوص، توجه مخصوص مبذول دارد!
بازى هفته، حریف اول همه هفته‌ها
استقلال با «استراماچونى» تبدیل به تیمى شده است که بازی‌هایش، همه از دم، تبدیل می‌شوند به مسابقه هفته و بدل می‌شوند به مسابقه روز! استراماچونى، از استقلال تیمى ساخته است که همه حریفان و تمام رقیبان، براى روبه‌رو شدن با آبى‌پوشان، روزشمارى می‌کنند!
هر بازى که یک سرش به استقلال ختم می‌شود، پیشاپیش معلوم است که در ردیف بهترین نبردهاى هفته، شناخته خواهد شد! از اساسى‌ترین ویژگی‌هاى استقلال امروز، باید به این مهم اشاره کرد: ... هم خودش بازى می‌کند و هم به تیم مقابل، اجازه می‌دهد که درست و صحیح و تماشایى، فوتبال عیاردارى که «دانگ» کیفیتش هم بالاست، عرضه بدارد!
هر بازى که یک‌سویش استقلال است، از هر دو سوى میدان، باعزت و بااحترام و باشایستگى در همه زمینه‌ها توأم می‌شود! بی‌تعارف، استقلال، حریفان را هم سر ذوق می‌آورد!
هر هفته، یک بازى از ٨ بازى لیگ برتر، مزایاى برترى را به نمایش می‌گذارد، همان بازى که استقلال مجرى آن است! و این هفته، استقلال در آزادى، باید با یحیى -که نباید عصبى شدنش به عصبانیت دنباله‌دار تبدیل شود- پنجه در پنجه می‌اندازد!
استقلال، بازیکن‌هایش بازى کردن تیمى را خوب یاد گرفته‌اند و شهرخودروى مشهد هم چند بازیکن بازی‌بلد دارد: مثل سروش رفیعى، مثل امین اسماعیل‌نژاد و مثل بقیه‌ای که جوان‌تر و گوش‌به‌فرمان‌ترند! در بازى هفته، شهرخودرو، کیف می‌کند از همبازى‌شدن با استقلال!
نساجى و امیر، امیر و سپاهان
نساجى مازندران که هفته‌اى یک‌بار، مهمان زمین غیرفوتبالى مردم «شهر خسته» است، باید با سپاهان روبه‌رو شود! بایدى که همه براى رسیدن بدان، سروکله می‌شکنند و از اول نیم فصل، روزشمارى می‌کنند! روبه‌رویى با تیم «امیر قلعه‌نویی» چیز کمى نیست! یک فرصت کم‌شمار! یک فرصت براى به محک کشیدن عیار خویش که چقدر تیم شده‌ای! چقدر مربى شده‌ای و چگونه مربیگری می‌کنى! مغلوب و مجذوب، آن‌هم در قالب از پیش‌باخته‌ها یا دلاور و شیردل و مرد روزهاى سخت!
رضا مهاجرى از کدام قماش است؟ صورت صحیح‌تر این پرسش، این است: رضا مهاجرى «این بار» از کدام قماش است؟ آیا یک رقیب است یا یک ادای‌تکلیف را پیش‌رو دارد؟ تکلیفى به‌نام بازى با تیم سخت‌کوش و سخت‌گیر و بدقلق و بدبدنى به‌نام سپاهان که اول حریف را در چرخ دنده‌هاى ماشین بی‌رحمش، می‌فشارد و استخوان‌هایش را نرم می‌کند و سپس حریف نرم‌شده را می‌برد و شکستش می‌دهد! و این بار...
۲ مرد برای یک بازی
ذوب‌آهن را باید دید که چه‌کار می‌کند جلوى پرسپولیس! و، اما پرسپولیس! تیمى که از در و دیوار، برایش می‌بارد! تیمى که اگر یک آجر، در همه جهان از آسمان به زمین سقوط کند، پرسپولیس، سرش را زیر همان یک آجر و یا پاره آجر می‌گیرد تا به زمین نخورد و نشکند! آجرى که در صورت برانکو، بروز و ظهورى شوخی‌وار داشت و حالا، پاره آجرى که نقش کالدرون را بر آن زده‌اند!
به نظر شما، منصوریان، از این فرصت استفاده لازم و کافى را خواهد برد؟ منصوریان، از بردن این بازى، ناچار است و کالدرون هم اگر می‌خواهد از سایه سنگین برانکو خارج شود، چاره‌ای جز فتح کردن فولاد‌شهر ندارد! آیا این دو مرد، مردان این بازى هستند؟
امیدواریم که یحیى، این اشاره را گرفته باشد و دیگر، در بازی‌های هر تیم که با یحیى گل‌محمدى، سروکارى دارد و نامى از او را و نشانى را هم حمل می‌کند، داراى این «عیب‌عام» نباشد! یحیى، در حال خاص شدن است، پس باید به نکات مخصوص، توجه مخصوص مبذول دارد!
بازى هفته، حریف اول همه هفته‌ها
استقلال با «استراماچونى» تبدیل به تیمى شده است که بازی‌هایش، همه از دم، تبدیل می‌شوند به مسابقه هفته و بدل می‌شوند به مسابقه روز! استراماچونى، از استقلال تیمى ساخته است که همه حریفان و تمام رقیبان، براى روبه‌رو شدن با آبى‌پوشان، روزشمارى می‌کنند!
هر بازى که یک سرش به استقلال ختم می‌شود، پیشاپیش معلوم است که در ردیف بهترین نبردهاى هفته، شناخته خواهد شد! از اساسى‌ترین ویژگی‌هاى استقلال امروز، باید به این مهم اشاره کرد: ... هم خودش بازى می‌کند و هم به تیم مقابل، اجازه می‌دهد که درست و صحیح و تماشایى، فوتبال عیاردارى که «دانگ» کیفیتش هم بالاست، عرضه بدارد!
هر بازى که یک‌سویش استقلال است، از هر دو سوى میدان، باعزت و بااحترام و باشایستگى در همه زمینه‌ها توأم می‌شود! بی‌تعارف، استقلال، حریفان را هم سر ذوق می‌آورد!
هر هفته، یک بازى از ٨ بازى لیگ برتر، مزایاى برترى را به نمایش می‌گذارد، همان بازى که استقلال مجرى آن است! و این هفته، استقلال در آزادى، باید با یحیى -که نباید عصبى شدنش به عصبانیت دنباله‌دار تبدیل شود- پنجه در پنجه می‌اندازد!
استقلال، بازیکن‌هایش بازى کردن تیمى را خوب یاد گرفته‌اند و شهرخودروى مشهد هم چند بازیکن بازی‌بلد دارد: مثل سروش رفیعى، مثل امین اسماعیل‌نژاد و مثل بقیه‌ای که جوان‌تر و گوش‌به‌فرمان‌ترند! در بازى هفته، شهرخودرو، کیف می‌کند از همبازى‌شدن با استقلال!
نساجى و امیر، امیر و سپاهان
نساجى مازندران که هفته‌اى یک‌بار، مهمان زمین غیرفوتبالى مردم «شهر خسته» است، باید با سپاهان روبه‌رو شود! بایدى که همه براى رسیدن بدان، سروکله می‌شکنند و از اول نیم فصل، روزشمارى می‌کنند! روبه‌رویى با تیم «امیر قلعه‌نویی» چیز کمى نیست! یک فرصت کم‌شمار! یک فرصت براى به محک کشیدن عیار خویش که چقدر تیم شده‌ای! چقدر مربى شده‌ای و چگونه مربیگری می‌کنى! مغلوب و مجذوب، آن‌هم در قالب از پیش‌باخته‌ها یا دلاور و شیردل و مرد روزهاى سخت!
رضا مهاجرى از کدام قماش است؟ صورت صحیح‌تر این پرسش، این است: رضا مهاجرى «این بار» از کدام قماش است؟ آیا یک رقیب است یا یک ادای‌تکلیف را پیش‌رو دارد؟ تکلیفى به‌نام بازى با تیم سخت‌کوش و سخت‌گیر و بدقلق و بدبدنى به‌نام سپاهان که اول حریف را در چرخ دنده‌هاى ماشین بی‌رحمش، می‌فشارد و استخوان‌هایش را نرم می‌کند و سپس حریف نرم‌شده را می‌برد و شکستش می‌دهد! و این بار...
۲ مرد برای یک بازی
ذوب‌آهن را باید دید که چه‌کار می‌کند جلوى پرسپولیس! و، اما پرسپولیس! تیمى که از در و دیوار، برایش می‌بارد! تیمى که اگر یک آجر، در همه جهان از آسمان به زمین سقوط کند، پرسپولیس، سرش را زیر همان یک آجر و یا پاره آجر می‌گیرد تا به زمین نخورد و نشکند! آجرى که در صورت برانکو، بروز و ظهورى شوخی‌وار داشت و حالا، پاره آجرى که نقش کالدرون را بر آن زده‌اند!
به نظر شما، منصوریان، از این فرصت استفاده لازم و کافى را خواهد برد؟ منصوریان، از بردن این بازى، ناچار است و کالدرون هم اگر می‌خواهد از سایه سنگین برانکو خارج شود، چاره‌ای جز فتح کردن فولاد‌شهر ندارد! آیا این دو مرد، مردان این بازى هستند؟
