۰
سه‌شنبه ۱۷ دی ۱۳۹۸ - ۰۸:۱۲
۰ |
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

امسال بازیکنی خارجی در این لیگ داشتیم که به پول ایران ۲۴ میلیارد تومان قرارداد داشت. او حدود ۱۲ بازی برای تیمش انجام داد و اگر فرض را بگذاریم که، چون نیم فصل است فقط نصف پولش را گرفته باشد، باز هم برای ۱۲ بازی ۱۲ میلیارد تومان گرفته. یعنی هر بازی یک میلیارد تومان!

خبرورزشی/ فرهاد اشراقی؛ بار‌ها و بار‌ها شنیده‌ایم که فوتبال باید خصوصی شود. همین حالا هم به دروغ می‌گویند بعضی از تیم‌ها خصوصی هستند! حالا شما یک لحظه تصور کنید مالک یک باشگاه خصوصی هستید و می‌خواهید از جیب خرج کنید. آیا با پول رایج در این مملکت برای یک بازی یک میلیارد به رونالدو می‌دهید؟! قطعاً نمی‌دهید، چون برای این پول احتمالاً خیلی زحمت کشیده‌اید. پس در نتیجه ما تیم خصوصی نداریم که مدیرانش از این خاصه خرجی‌ها می‌کنند، چه اگر داشتیم مسلماً از این پول‌ها نمی‌دادند.
امسال پرسپولیس، استقلال، سپاهان و تراکتور میلیارد‌ها تومان هزینه کرده‌اند آن هم با پول دولتی و کمک اسپانسرها. آن‌ها البته حق پخش که حق طبیعی‌شان است را نمی‌گیرند، اما سؤال کلیدی اینجاست که چرا یک بازیکن کاملاً معمولی که توان دریبل زدن یک بازیکن را هم ندارد، باید ۳ میلیارد قرارداد ببندد؟ آقای مدیر به بازیکنی که در کل فصل ۱۵ بازی می‌کند ۳، ۴ میلیارد می‌دهد و بعد با وقاحت تمام می‌گوید همه جای دنیا فوتبالیست‌ها پول زیادی می‌گیرند! خب اگر راست می‌گویی و مدیریت داری (که نداری) این پول را از جیب خودت بده. اگر راست می‌گویی بعداً که فوتبالیست‌ها اعتصاب کردند با پول خودت آن‌ها را راضی کن. مسئله اینجاست که، چون کسی یقه این مدیران حاضری‌خور و عشق شهرت را نمی‌گیرد، قرارداد‌های نجومی می‌بندند تا هم فوتبالیست‌ها راضی شوند (و علیه‌شان مصاحبه نکنند) و هم دلال‌ها و فک و فامیل خودشان!

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی