به گزارش خبرورزشی، علی موسوی معتقد بود وقتی باشگاه استقلال پول ندارد چرا می‌رود سراغ بازیکن و مربی خارجی؟ او راهکار مد نظرش را ارائه داد و گفت می‌توان از همین امروز جلوی ضرر بیشتر را گرفت به شرطی که کسی بخواهد.
با استعفای فتح‌الله‌زاده اوضاع باشگاه به سه ماه قبل برنگشت؟
دقیقاً! ببینید وقتی در باشگاه پول نیست، هیچ‌کس جرأت نمی‌کند پایش را به داخل آن بگذارد ولی وقتی پول هست همه سرودست می‌شکنند که بیایند و مدیر این باشگاه شوند. ولی الان هیچ‌کس دوست ندارد در این وضعیت که کلی بدهی روی دست باشگاه است، اینجا باشد.
همیشه همین بوده؟
همیشه! مربی و سرپرست تیم هم دوست دارد جایی کار کند که پول در آن باشد. الان با این همه شکایتی که به باشگاه رسیده، می‌توان برآورد کرد نصف بودجه سال بعد استقلال را هم باید بابت بدهی‌های قبلی بدهند. چون پول کمی نیست. تازه شاید استراماچونی هم باشگاه را محکوم کند.
راهکار پیشنهادی تان برای پایان دادن به این چرخه همیشگی چیست؟
چرخه باطل! باید دو، سه فصل باشگاه فقط با بازیکنان ایرانی کار کند و قید بازیکن و مربی خارجی را بزند. وقتی پول در باشگاه نیست چرا لقمه گنده‌تر از دهان‌تان برمی‌دارید که باد به غبغب بیندازید و پز بدهید؟ بعد، این همه بدهی به‌بار می‌آید و خودتان می‌روید و بدهی‌ها را برای مدیر بعدی می‌گذارید؟ این مدیریت نیست. من وقتی در باشگاه فورتناکلن آلمان توپ می‌زدم، طی سه فصل یک بار یکم ماه به دوم نرسید و هر بار پول دقیق سروقت در حسابم بود. چون آن‌ها می‌دانند بازیکن نباید ذهنش درگیر مسائل مالی باشد و فقط باید بازی کند، اما این موضوع در ایران کمترین توجه را به خودش جلب می‌کند.
مقصر کیست؟
مدیران. البته عده‌ای ایجنت‌ها را مقصر می‌دانند ولی ایجنت کار خودش را می‌کند. او دوست دارد قرارداد را طوری ببندد که بازیکن و خودش سود ببرند و این کار را هم می‌کند. ولی مدیر است که باید مراقب باشد تا سر تیمش کلاه نرود. متأسفانه کمترین توجه به این موضوع می‌شود و باشگاه هر سال بیشتر در باتلاق خودساخته اش فرومی‌رود.
حرف پایانی؟
تنها آرزویی که می‌توانم برای استقلال داشته باشم، این است که در سال جدید دلسوزانه برای کادر مدیریتی اش تصمیم‌گیری شود.
