فوتبال ایران » لیگ برتربه گزارش خبرورزشی، فرشید اسماعیلی علیه مدیر‌عامل باشگاه استقلال صحبت کرد و مدیریت باشگاه را زیر سؤال برد، در نتیجه به کمیته انضباطی احضار شد، اما مثل مربی قبلی (آنالیزور) در جلسه کمیته انضباطی باشگاه حاضر نشد و تازه همه اعضای تیم از او حمایت کردند؛ با استوری و انتشار پیام در صفحه اینستاگرام. این خود بدین معنی بود دیگر اعضای تیم هم حرفشان همان حرف فرشید اسماعیلی است.

متأسفانه مدیریت در بیشتر باشگاه‌ها همانند باشگاه استقلال مدیریت بر اساس وعده و وعید است و کار به جایی رسیده که بازیکن به ستوه آمده و پیش خود می‌گوید بالاتر از سیاهی که رنگی نیست. در فوتبال ایران کمیته انضباطی باشگاه هیچ‌گاه به درستی تعریف نشده! و شاید این یکی از دلایلی باشد که بازیکنان و حتی مربیان خیلی به کمیته انضباطی باشگاه اهمیت نمی‌دهند.

همین الان در استقلال، سعادتمند که حدود یک ماه است مدیریت باشگاه را برعهده گرفته اصلاً دنبال این نبوده که کمیته انضباطی تشکیل دهد و شاید برای او کار‌های دیگر از جمله کار‌های مالی اهمیت بیشتری از تشکیل کمیته انضباطی داشته است. در مدیریت قبلی یعنی در زمان حضور خلیل زاده یکی از اعضای کمیته انضباطی باشگاه یک دلال بود! کسی که در نقل و انتقالات بازیکنان فعال است! سوای همه ابهامات و اتهاماتی که چنین انتصابی ایجاد می‌کند سؤال این است که ایجنت چه ربطی به کمیته انضباطی باشگاه دارد؟ به نظر می‌رسد هنوز باشگاه‌های ما ضرورت تشکیل یک کمیته انضباطی قوی را حس نکرده‌اند و سعی می‌کنند همه مشکلات را با پادرمیانی و کدخدامنشی حل کنند. این تفکر موجب شده در فوتبال ایران تا وقتی خطایی رخ می‌دهد باشگاه‌ها به جای برخورد با بازیکن یا مربی خاطی در پی لاپوشانی و حتی پنهان کردن باشند؛ تازه اگر کمیته انضباطی و کمیته اخلاق وارد ماجرا شوند تا مربی و بازیکن خاطی را تنبیه کنند در برابر این دو نهاد قانونی و قضایی جبهه گیری می‌کنند و چه حرف‌هایی که نمی‌زنند.

متأسفانه هنوز خیلی از باشگاه‌های ما معاونت حقوقی ندارند. همین خلأ موجب شده تا در خیلی از پرونده‌های بین‌المللی هم بازنده شوند. اعضای کمیته انضباطی باشگاه باید متشکل از معاونت حقوقی، مدیر‌عامل یا مدیر تیم، افراد حقوقدان و... باشند. در این صورت می‌توانند با سرعت با خاطیان برخورد کنند و جلوی تکرار خطا‌ها را بگیرند که این به سود باشگاه است، اما همان‌طور که می‌بینید باشگاه‌های ما از کمیته انضباطی به عنوان محلی برای خاصه‌خرجی و دادن حکم به دوست و آشنا استفاده می‌کنند! و ادامه این روند به طور حتم به باشگاه‌ها ضربه می‌زند. باشگاه یک شرکت تجاری است. خطا‌ها به شأن و شخصیت باشگاه ضربه می‌زند و از همه مهمتر باشگاه را از هدف دور می‌کند و جای تعجب است وقتی خطایی صورت می‌گیرد باشگاه‌ها به دنبال پنهان‌کاری و برخورد با نهاد‌های قضایی فدراسیون فوتبال هستند به جای اینکه خود وارد عمل شده و قضاوت کنند. فوتبال ما راه اشتباهی را می‌رود که حالا همه فهمیده‌اند به ترکستان است. متأسفانه تا امروز هم باشگاهی به خود این شهامت را نداده وقتی خطایی از بازیکن و مربی خود می‌بیند پیش از کمیته انضباطی و کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال وارد عمل شود و رأی صادر کند. نتیجه این می‌شود که سنگ روی سنگ بند نیست و همه در یک دور تسلسل باطل در باشگاه «دور هم» هستند و در قبال خطای یکدیگر مقابل رسانه افشاگر و کمیته‌های انضباطی و اخلاق و هر کس بخواهد یقه‌شان را گیرد، می‌ایستند و «باند» می‌سازند...

نمونه هایی از بود نبود کمیته های انضباطی