خبرورزشی/ فرهاد اشراقی؛ کاری به یهویی مربی شدن سیدمهدی رحمتی ندارم، ولی شهرخودرو به عنوان نماینده ایران در آسیا به الاهلی امارات نه یک بار که دو بار باخت! آن‌ها قبلاً هم به الهلال و پاختاکور باخته بودند، به نمایندگان عربستان و ازبکستان.
اگر یادتان باشد تیم ملی ایران زمان کی‌روش چپ و راست امثال ازبکستان، قطر، امارات و حتی کره جنوبی را می‌برد. کار به جایی کشید که عده‌ای گفتند این‌ها دیگر برای ما رقبای کوچکی محسوب می‌شوند و باید امثال پرتغال، اسپانیا و مراکش را در جام جهانی ببریم و یا حداقل به آن‌ها نبازیم! بعد که تیم ملی، مراکش را برد و با پرتغال مساوی کرد گفتند این که چیزی نیست، باید اسپانیا و پرتغال را می‌بردیم و از گروه صعود می‌کردیم! خلاصه طوری شد که ویلموتس آمد تا به بحرین و عراق ببازیم و حالا هم که به امارات می‌بازیم!
مدل فوتبال در ایران همین است. وقتی فکر می‌کنیم آقای فوتبال آسیا و حتی دنیا! هستیم بلافاصله چنان چکی می‌خوریم که صدایش در همه قاره می‌پیچد. شما رفتار فوتبالیست‌ها را نگاه کنید، طرف هیچ هنری ندارد و با هیچ متر و معیاری حتی یک بازیکن معمولی محسوب نمی‌شود، اما ۸ میلیارد می‌خواهد. این حجم از اعتماد به نفس وقتی کار دست‌مان می‌دهد که یک مدیر احمق هم پیدا می‌شود و این پول را (ولو در چند قسط) به او می‌دهد. قضیه تقریباً شبیه بحران ملک در تهران و سایر شهرستان‌هاست. یکی که آپارتمانش متری ۶ میلیون است ناگهان به بنگاهی محل می‌گوید متری ۱۵ میلیون و یکی هم پیدا می‌شود که با چنین قیمتی آپارتمان طرف را می‌خرد و کاری هم ندارد که آن آپارتمان چه چیز‌هایی دارد و چه چیز‌هایی ندارد. مادامی که این پول‌های بی‌حساب و کتاب پرداخت می‌شود و در واقع هستند عزیزانی که چنین پول‌هایی را بدهند، وضع همین است که هست. آپارتمان متری ۶ میلیون می‌شود ۱۵، ۲۰ میلیون و فوتبالیست ۴۰۰، ۵۰۰ میلیونی در عرض ۲ سال می‌شود ۸، ۹ میلیارد و خروجی‌اش هم باخت به امثال عراق، بحرین و امارات است!
