خبرورزشی/ اردشیر لارودی؛ یکم- بلایی که بر سر فوتبال حرفه‌ای ما نازل شده بود، گذشت! به صورت ظاهر، دوره پرخطر را سپری کرده‌ایم و از سر گذرانده‌ایم ولی حس غریبی که سال‌هاست با ماست برحذرمان می‌دارد از خوش‌بینی مفرط و می‌گوید از خودفریبی که همه چیز بدتر و شدیدتر از امروز و دیروز هم می‌تواند تکرار شود!
یک نکته: با پول هیچ مسئله‌ای نداریم! با پول آوردن و بیشتر هم آوردن نیز مخالف نیستیم ولی پول را جانشین قلب و جایگزین عقل کردن مشغول ذمه‌مان می‌کند! باید مراقب بود تا دوباره به وادی پول که تنها ملاک واقعی ارزش‌ها است، نغلتیم! دوباره دست به سینه پول نشویم! دوباره با پول- لازم است و ضرورت درجه اول- بازی ارباب و نوکر و ارباب و رعیت را تکرار نکنیم!
رسیده بود بلایی که هنوز هم هست! باید مهارش کنیم! یک بار از آتش گذشتیم، دیگر بار خود را به این امتحان دچار نکنیم! پولدارها را «ما» آورده‌ایم با چه عزت و احترامی و سپس ناچار شده‌ایم از تقابل! مواظب باشیم حالا که از در بیرونشان کرده‌ایم، از پنجره نیاوریمشان! بترسیم از گول‌خوردگی!
مدیران حرفه‌ای
دوم- راه حرفه‌ای‌گری، مغایرت و دشمنی با پول، با پولداران و با پول‌آوران ندارد اما چگونه؟ برای استفاده بهینه، از این اهرم‌ها، با چه شکل و با کدام ترتیب، باید استفاده کرد؟ حسینقلی‌خانی یا براساس یک نظم منظم و یک قرار به شدت مقرر و قواعدی مسلط!
در فارسی که عسل است، داستانکی هست که اصول پولدار شدن و قواعد پولدار بودن را ذکر می‌کند:
حساب به انبار، بخشش به خروار!
حرفه‌ای‌گری همین است! حساب‌ها روشن و در کمال وضوح، حتی به انبار و سپس به بخشش و دست و دلبازی و خیر بودن و خیر رساندن و خوبی با معیار خروار! تا آن حسابگری‌ها نباشد، این بخشندگی‌ها غیرممکن می‌نماید!
آری، خانه قاضی، گردو زیاد است اما حساب هم دارد و هر چیزی به جای خویش نیکوست! در فوتبال حرفه‌ای، عابربانک‌ها و بانک‌های متحرک، جز خراب کردن اصول، فایده‌ای ندارند! پول باید داشت، پولدار هم باید شد ولی نه از غیر راهش! نه با بخشیدن آب حمام! و نه با دوست‌یابی با حباب‌های قلابی!
نوید و امید
سوم- یک اصل قرص و محکمی وجود دارد که می‌گوید: ...خرابی چون که از حد بگذرد، آباد می‌گردد! به نظر شما آیا اوضاع پرسپولیس و استقلال، بدتر از این هم می‌توانست باشد؟ و می‌تواند باشد؟
خبر خوبی که در صورت اجرایی شدن، اتفاقات خوشحال‌کننده‌ای رخ می‌دهد! قرار است این بار و برای همیشه مسئله مدیریت پرسپولیس و سپس استقلال هم در دستور کار قرار گیرد! وعده داده‌اند که از پیشکسوتان وزین پرسپولیس، هیئت‌مدیره و از این جمع، مدیرعاملی از دل خود پرسپولیس که اهلیت و کارکشتگی و آبدیدگی لازم را هم دارد، معرفی و مشغول کار شود!
گفته می‌شود پرسپولیس از همه مصائب و مصیبت‌های خودساخته و رؤسای ناشی خواسته، راحت می‌شود! گفته می‌شود پولداری و کم‌پولی، ملاک گزینش سرخ‌جامگان تهرانی نخواهد شد! می‌توان به این نویدها امیدوار شد! بالاخره، دانش و سواد و بلد بودن، به‌کار خواهد آمد!
