خبرورزشی/ فرهاد اشراقی؛ علی پروین یک جمله جالب در مورد فرشاد پیوس داشت و می‌گفت: «فرشاد اگر ۹۰ دقیقه هم در زمین راه برود و پایش به توپ نخورد دقیقه ۹۱ گلش را می‌زند.»
فرشاد تا روزی که در پرسپولیس بود آقای گل شد و سال‌ها بعد هم پرسپولیس مهاجمانی چون علی دایی، مهدی طارمی، علیپور و... را داشت. نکته اینجاست که در تمام سال‌هایی که قرمزها گلزن بزرگی داشتند، قهرمان شدند اما در سال‌های ناکامی خبری از مهاجمان تراز اول در این تیم نبود. در واقع می‌توان گفت از حد فاصل سال‌های حضور علی دایی تا مهدی طارمی پرسپولیس فاقد یک مهاجم گلزن بود و چوبش را هم با از دست دادن جام‌های مختلف خورد.
امسال در آسیا عیسی آل‌کثیر جان تازه‌ای به خط حمله پرسپولیس بخشید اما یک محرومیت بدموقع و غیر منصفانه او را ۶ ماه از میادین دور کرد تا دست گل‌محمدی در پوست گردو بماند. یحیی که حالا مربی باتجربه‌ای شده خوب می‌داند که هیچ کس در فردای ناکامی احتمالی بهانه نمی‌پذیرد و هواداران پرسپولیس هم به چیزی کمتر از قهرمانی آسیا و قهرمانی لیگ رضایت نمی‌دهند. او باید در اسرع وقت یک مهاجم بزرگ و باتجربه بخرد ولی مشکل اینجاست که مهاجم خوبی بیرون نمانده و شاید به همین دلیل است که پرسپولیسی‌ها به فکر کشاندن رضا قوچان‌نژاد به ایران افتاده‌اند.
پرسپولیس در پست دفاع وسط هم با توجه به جدایی شجاع با کمبود شدید مدافع وسط تخصصی مواجه است اما از آن واجب‌تر جذب یک مهاجم گلزن است؛ کسی که بتواند بار خط حمله قرمزها را به دوش بکشد. البته وحید امیری بازیکن خوب و مفیدی است اما کاری که عیسی آل‌کثیر می‌کرد را نمی‌تواند انجام بدهد و گل‌محمدی نیاز مبرم به یک گلزن ششدانگ دارد؛ کسی که از هر دو موقعیت گلزنی حداقل یکی را گل کند.
