خبرورزشی/ اردشیر لارودی؛ یکم- تبریک باید گفت به فوتبالشهر آبادان! تشکری هم باید کرد از وزیر نفت! در روزهای رجزخوانی مجلسیون و دولتیون، در روزگار بی‌مروت «کرونا»یی، آقای بیژن زنگنه وزیر مقتدر و مدبر نفت، کاری کرد که بچه‌های آبادان به چشم بیایند و به خوبی دیده شوند!
مرسی آقای زنگنه! مرسی ژنرال دنیای پیچ در پیچ صنعت نفت! مرسی که به فوتبال سخت گرفتید! مرسی که با رفتن و کوچاندن ۱۵ بازیکن به تیم‌های دیگر، باعث شدید اداره بازی به دست آبادانی‌ها بیفتد و فرصتی پدید آوردید که بچه‌های آبادان خودشان را، هم به خودشان و هم به جامعه فوتبال ایران، از نو شناساندند! متشکریم از این بابت ولی مرحمت فرموده و ما را مس کنید! طلای سیاه مال خودتان!
نفت بازی اولش را در لیگ بیستم برد! پس تبریک به شما جناب زنگنه که اول شخص صنعت نفت، اقتصاد نفت، فرهنگ نفت و دنیای ایرانی نفت جهانید! آبادان یک شب کاملاً شاد را گذراند پس ایام پرکاری بر شما هم شاد باشد! دقایق زودگذر سه‌شنبه شب ۲۷ آبادان از یک باخت تلخ مثل حنظل، بردی درست کرد شیرین‌تر از عسل! این دوران بر شما هم مبارک!
نفت، تیمی مخصوص
آبادان، مهد فوتبال هنری
دوم- بعضی از تیم‌ها، اصل حضورشان برد است! چه ببرند و چه ببازند، همین که هستند، برندگی و پیروزمندی را القا می‌کنند!
استقلال یکی از همین تیم‌هاست! پرسپولیس هم یکی دیگر از این برنده‌های با لذات و به حضور است و خواهد بود! مثل استقلال، ملوان بندرانزلی، برق شیراز، تراکتور، سپاهان و ابومسلم نیز در این دایره قرار می‌گیرند! تیم‌های خاص! تیم‌های همواره زنده! تیم‌هایی که نمی‌میرند! نفت آبادان، هم به لحاظ نفتی بودنش و هم علی‌الخصوص به واسطه آبادانی بودنش، تیمی است که باید باشد! تیمی که با عواطف و آرزوهای مردم یک شهر و یک استان گره خورده است! تیمی که دیگر یک تیم فوتبال نیست! نفت آبادان، برزیل ایران!
کلیدهای روز دوم
سوم- هر هفته چهار مسابقه که گاهی «سه» می‌شود و زمانی هم به عدد ۵ می‌رسد، داریم؛ بازی‌های خوب و تماشاگرپسند!
بازی خوب یعنی تراکتور- نساجی! یعنی فولاد اهواز- استقلال و یعنی سپاهان و آلومینیوم اراک!
مسلم است که دیدار پرسپولیس با نفت آبادان هم در این زمره قرار دارد! چه بسا که از نظر کلاس بازی و سطح فوتبال، بالاتر از بازی‌های دیگر هم باشد! پرسپولیس میزبان است و نفت مهمان! هر دو کاملاً اراده‌گرا و هر دو اهل بازی درست، نه «بزن بره» به شیوه مدرن! این بازی، بازی پورموسوی است و یحیی! تکنیک در برابر تکنیک! نه، تکنیک مددکار تکنیک! شاید در این بازی- روز شنبه اول آذر- شاهد صحنه‌های تماشایی‌تری هم شدیم: ...دوئل‌های تن به تن طالب ریکانی با وحید امیری! شاید هم شریعت‌زاده را دیدیم که با سیدجلال، سینه به سینه و رخ به رخ می‌شود! خدا را چه دیدی؟!
فوتبال در خدمت مبارزه با کرونا
چهارم- آبادان عجب خلوت‌تر از همیشه شده است! می‌توان گفت که هیچ کس در خیابان‌ها دیده نمی‌شود! مردم کجایند؟ فاصله‌گذاری اجتماعی باعث شده یا دلیل دیگری وجود دارد؟
تند و زود جواب خودم را می‌دهم: ...تماشای بازی نفت آبادان و پیکان مردم را به خانه‌ها کشانده است! آبادانی‌ها، تماشای فوتبال را از دست نمی‌دهند! و حالا می‌رسیم به جواب یک پرسش که می‌گوید: چه‌کار کنیم که مردم سه شب در خانه خود باشند؟ اهرم این مهم در دست فوتبال است! بازی‌های لیگ را در ساعات مناسب و حساب‌شده برگزار کردن! بازی‌های مهمتر را صحیح تقسیم کردن! هم در روزهای مناسب و هم در ساعاتی که باعث کاهش تردد درون‌شهری و ترافیکی بشود! چه می‌گویید؟
داوری داوران
از خود دوخته
پنجم- داوری ما- و نه داوران ما- گربه‌رقصانی را از همین روزهای سخت شروع کرده است! با گماردن آدم‌های ناشی و نابلد به کارهای بزرگ، معمولاً همه چیز درهم و برهم می‌شود! اینکه به مسابقه برخوردهای حاشیه‌سازانه داوران تیم‌ها توجه ننماییم و از سر عمد و «لج»بازی، بازی‌های حساس‌شده را با شرکت طرفین مسئله‌دار برگزار کنیم، از نمودهای بارز و از مصداق‌های روشن «کرم از خود درخته» است!
از یکسو با فغانی کاری می‌کنند که داد و فغان داوران درآید! فردای آن روز حق یک داور دیگر را نادیده می‌گیرند و حالا می‌خواهند با استفاده از برخوردهای زمینه‌ای یک تیم و یک داور، هفته دوم را شلوغ و پلوغ کنند، چرا؟ چون از خود درخته!
