خبرورزشی/ فرهاد اشراقی؛ نیمکت استقلال شلوغ بود، ‌نیمکت فولاد شلوغ بود، کنار زمین شلوغ بود، حتی عکاس فولاد رفته بود در جمع استقلالی‌ها که ببیند فکری چه می‌گوید! کاری به این ندارم که مشکل استقلال این عکاس نبود و حتی دیاباته هم نبود که حالا از تمرین منع شده اما به قول علی دایی کجای دنیا شما این همه تجمع و این همه آدم اضافه می‌بینید؟ هنوز دیالوگ جالب و جذاب زیدان و گواردیولا بعد از بازی رئال - منچسترسیتی جلوی چشمان‌مان رژه می‌رود، اینجا اما بازی که تمام می‌شود، تازه فحش‌دادن‌ها و کنایه‌ها شروع می‌شود!

نصف استقلالی‌های سابق روی نیمکت استقلال بودند اما یک نفر متوجه نشد این تیم ۸، ۹ دقیقه ۱۰ نفره بازی کرد. این وسط وظیفه پزشک تیم و سرپرست و دستیاران فکری چیست؟ این قضیه آدم‌های اضافی البته فقط مختص به استقلال نیست. در هر باشگاهی بیش از ۲۰ نفر عضو هیئت مدیره، معاون و مشاور و... حقوق می‌گیرند و هر مدیرعامل کلی قوم و خویش دارد که به هر حال باید باشند اما بحث اینجاست که این افراد باید یک فایده‌ای هم داشته باشند. در همین استقلال هفته گذشته ۲ مدیر در برنامه زنده تلویزیونی از خجالت هم درآمدند و حالا آشفتگی نیمکت این تیم در روزی که بازی برده را می‌بازند، ‌بیشتر به چشم می‌آید. باور کنید ۲۹ سال قبل که استقلال قهرمان آسیا شد، هیچ‌کس اعضای هیئت مدیره و مدیرعاملش را نمی‌شناخت. مدیران آن زمان سالی یک بار هم حرف نمی‌زدند اما مدیران امروز استقلال (و البته سایر باشگاه‌ها) اصلاً مدیر می‌شوند که حرف بزنند و به هر کس که از راه می‌رسد، حکم‌هایی می‌دهند که چیزی جز ضرر ندارد.

در مورد استقلال باید به پرویز مظلومی هم اشاره کرد که به درد هر پستی بخورد، قطعاً به درد سرپرستی نمی‌خورد اما آیا کسی که به ایشان چنین پستی داده، خودش شایسته آن جایگاه هست؟