خبرورزشی/ اردشیر لارودی؛ یکم- بازی‌های تراکتور را دیده‌اید؟ مخصوصاً بازی سوم تراکتو را که در تبریز مغلوب سپاهان شد را میگوییم! نظرتان چیست؟ آیا این تیم با این بازی که دارد، جواب مناسب و درخور گذشته و حال فوتبال تبریز را میدهد؟ یا دست‌کم جوابی متناسب با هزینه‌ای که بی‌منت و صمیمانه متقبل می‌شود!
خلاصه کلام، آیا تراکتور فعلی، جای تراکتور قبلی- تراکتورسازی پیشین- را خواهد گرفت؟ آیا تراکتور، با این بازی و مراقبت از ساق‌ها و مچ‌هایش، نوید قهرمانی را داده است؟ اگر می‌گویید نه، بگویید چرا و یک راهکار هم ارائه کنید! و اگر پاسختان مثبت است، بفرمایید که خوشبینی شما کدام دلیل را پشتوانه خود قرار میدهد؟
درد و درمان
درد تراکتور، روی کردن به سیستم ۳ دفاع و نفهمیدن روش ۴ دفاعی نیست! درد تراکتور بی‌تجربه بودن مربی تیم هم نیست! تراکتور همه چیز دارد و «مار» هم دارد! تراکتور همه جا را باید بپاید و نیز مواظب بل به لای آستین‌هایش نیز باشد! تراکتور هم مغلوب دشمن خانگی باید بشود و هم باید بی‌اطوار و بدون ادا تیمداری کند! برای ترکتور «زنوزی» یک سرمایه بی‌بدیل است اما به شرط‌ها و شروط‌ها!
گلی که سپاهان زد!
دوم- در مقام هم‌آوایی با منصوریان که می‌کوشد تراکتور را، نه این‌طور که هست بلکه آن‌طور که باید باشد، ببیند، میگوییم:
...در مورد گلی که سپاهان زد و تراکتور خورد، چه نظری باید داشت و شما چه عقیده‌ای در این باره دارید؟
جاگیری ۵-۴-۳ نفره خط دفاع تیمت را دیدی؟ جاگیری‌ها چطور بود؟ یارگیری‌ها چطور؟ کدام یک از بازیکنان تراکتور درست عمل کرده است؟ که این نفرات «خالی» ایستاده بودند و این درست‌ها و غلط‌ها چگونه خودش را نشان داد؟ ما فقط از لحظه گل و از صحنه گل یاد کردیم، تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!
تراکتور برای اول شدن، نباید در کمند خود انداخته اشتباهات حرکتی و غیر حرکتی بیفتد و گیر کند! و این، لازمه‌اش خوب تمرین کردن است نه سخت تمرین کردن! تراکتور، باید میان خوب تمرین کردن و سنگین تمرین کردن، تفاوت قائل شود!
در بازی سپاهان، دانستگی در حال بروز است!
نویدکیا با مرزبان میآید! آمدنی همه‌جانبه!
جان‌واریو و بقیه
سوم- استقلال، بازیکنی داشت که هنوز خاطره‌اش برای استقلالی‌ها حی و حاضر است! یک برزیلی که هم پاس خوب می‌داد، هم شوت عالی میزد و هم گل‌های حساس و منجر به قهرمانی!
بلی، درست تشخیص دادید! از «جان‌واریو» حرف می‌زنیم که برای سپاهان هم یک مرد کلیدی بود! مؤثر در حمله، مؤثر در دفاع و بازیسازی! Play maker واقعی! چون نمی‌دانم، پش سؤال می‌کنم: ...دریافتی جان‌واریو از استقلال در ازای هر سال، تمام‌عیار بودن چقدر بود؟ ۲۰۰ هزار دلار؟ ۳۰۰ هزار؟ یا در بهترین حالت و زیادترین مبلغ ۳۵۰ هزار دلار! الان ولی چه خبر است؟ استنلی کی‌روش، چقدر ارزش دلاری دارد؟ یا گادوین منشا؟ یا دیاباته؟ اصلاً نه خارجی‌ها که ایرانی‌ها، در لیگ برتر وقتی ۱۳-۱۲-۱۰ میلیارد طلب می‌کنند و ۸-۷ میلیارد با کلی منت می‌گیرند، چند صد هزار دلار می‌خواهند؟ پولی که می‌گیرند یک طرف، سطح بازی که انجام می‌دهند طرف دیگر! آیا ارزش ریالی‌اش برابری دارد؟ آیا اگر امروز یک جان‌واریو باشیم، چقدر باید تقدیم کرد؟
ناداشته‌های استقلال و پرسپولیس
مثلث‌های دو گوشه!
چهارم- هنر استقاده از بازیکنان بهتر، هنر کوچکی نیست! هر مربی یا سرمربی از این هنرها ندارد! و ای بسا که چه بازیکنان خوب و خوب‌تری که با هم جور نشدند و آقای سرمربی، در جور کردن زوج‌ها و ترکیب‌های هندسی‌شکل دیگر، سلیقه و هنرش زود ته کشید و به جایی نرسید!
الان در استقلال، دیاباته و قایدی با هم خوبند ولی نفر سوم مثلث خود را گم کرده‌اند! علی کریمی نیست، فرشید اسماعیلی بازیکن سال پیش نیست و استقلال، یک ترکیب کارساز و سه گوشه برنده خود را ندارد! ارسلان مطهری می‌تواند باشد و این سه ضلعی را تکمیل کند ولی او هم بد آورده است! ساخته شدن و بهتر بازی کردن در کار نیست!
پرسپولیس هم بازی به بازی دچار حسرت بیشتری از روزگار امیری، رسن، علیپور و ترابی می‌شود! چهار نفری که نوراللهی را هم به گلزنی فرا می‌خواند، یا کامیابی‌نیا را!
تراکتور که همه چیز دارد، یکی از مهمترین نداشته‌هایش همین سه نفره‌ها و دو نفره‌هاست! چند بازیکن خوب ولی جدا از هم! سپاهان دارد همین دارایی را به دست می‌آورد! و گل‌گهر با اینکه بازیکنانش بیشتر درجه دواند، ترکیب مناسبی دارد که به صدر جدول چسبیده! استقلال، می‌داند از دیاباته و از موسوی چگونه و از مرادی به چه ترتیب باید استفاده کند! ترجیح یکی بر دیگری، این هم از «مهمات» مربی متفاوت بودن یا نبودن است! محمودخان فکری، دچار سندروم «من می‌توانم» نباید بشود!
