خبرورزشی/ فرهاد اشراقی؛ با عرض معذرت حرف‌هایی که پرویز مظلومی و سیاوش یزدانی در مورد آرزوی موفقیت برای پرسپولیس می‌زنند، شعاری به نظر می‌رسند. اینکه چون ما ایرانی هستیم، دوست داریم یک تیم ایرانی قهرمان آسیا شود، حرف قشنگی است ولی با واقعیت فرسنگ‌ها فاصله دارد. واقعیت اما این است که ۹۹ درصد استقلالی‌ها دوست دارند اولسان هیوندای قهرمان آسیا شود. حالا چرا؟ چون اگر استقلال هم جای پرسپولیس بود ۹۹ درصد پرسپولیسی‌ها دوست داشتند  اولسان هیوندای قهرمان شود. حالا کره‌ جنوبی که هیچ اگر همین النصر آل‌سعود هم بود، حکایت همین بود. این چیزها ریشه در تاریخ دارد و بحث ایران و ایرانی فقط در حد همان شعار قشنگ است. سال‌ها قبل هم وقتی پرسپولیس به النصر عربستان ۳ بر ۲ باخت استقلالی‌ها جشن گرفتند حتی کلی شعر در ورزشگاه‌ها درست کردند. همین حالت وقتی استقلال به الهلال در فینال سال ۷۱ باخت تکرار شد. امروز هم قصه همان قصه است و قلب و دل آدم‌ها را نمی‌توان عوض کرد.

کلیت ماجرا البته تلخ است ولی واقعیت خیلی وقت‌ها تلخ است. اینجا که بحث آبی و قرمز است و چیز خیلی عجیبی هم نیست. گاهی وقت‌ها عده‌ای از باخت تیم ملی هم خوشحال می‌شدند. مثال؟ زمان مربیگری پورحیدری و قطبی و حتی همایون شاهرخی که یک پاسی بود. حتی زمان کی‌روش هم این اواخر بعضی از پرسپولیسی‌ها (نه همه) به خاطر اخلاق خاص کی‌روش دوست نداشتند تیم ملی موفق شود و یا استقلالی‌ها زمانی که پروین مربی تیم ملی بود، خیلی حامی این تیم نبودند (به جز مقطعی که ۶ استقلالی فیکس تیم ملی بودند) خلاصه تاریخ فوتبال ایران پر است از این مسائل. ما که ۳۰، ۳۵ سالش را به یاد داریم. همیشه این‌طوری بوده که پرسپولیسی‌ها از تمام باخت‌های استقلال در ایران و آسیا خوشحال می‌شدند و بالعکس. استقلالی‌ها هم از تک‌تک باخت‌های پرسپولیس لذت می‌برند. حالا اگر این وسط عده‌ای دوست دارند شعارهای خوشگل بدهند، خب بدهند. به هر حال بعضی‌ها هم از شعار دادن لذت می‌برند.