خبرورزشی/ لیگ برتر ایران؛ صنعت نفت برابر تراکتور؛ خیلی زود به گل رسید و بعد از گل ناخودآگاه عقب کشید و آنجا بود که بازی تهاجمی تراکتور غالب شد. تراکتور چپ و راست حمله کرد و در نهایت با ضربه محمد عباسزاده به گل رسید. تراکتور میتوانست گلهای دیگری هم بزند اما مدافعان و دروازهبان صنعت نفت جانانه دفاع میکردند. بعد از اینکه بازی یک- یک شد، انگار همهچیز از نو شروع شد و دوباره صنعت نفت برای زدن گل برتری تلاش کرد تا اینکه در ثانیههای پایانی بازی موفق به گلزنی و کسب سه امتیاز شد. حالا در پایان هفته هشتم صنعت نفت با ۱۴ امتیاز یکی از تیمهای بالای جدول است و اگر تفاضل گلش کمتر از گلگهر نبود، اکنون در صدر جدول قرار داشت.
برای تراکتور فوتبال ادامه دارد؛ مسعود شجاعی در ابتدای مسیر مربیگری طعم تلخ شکست را بعد از دو پیروزی متوالی چشید و این در فوتبال طبیعی است و دلیلی بر ناامیدی نیست اما صنعت نفت تیمی است که حال و هوای دیگری دارد. با سوت شروع بازی توسط داور در پی گلزنی است تا دفاع کردن. در حالی که خیلی از تیمها با سوت شروع بازی از سوی داور ابتدا به گل نخوردن فکر میکنند و بعد گل زدن. جز چند تیم مدعی مابقی تیمها دفاع و ضدحمله تاکتیکشان است. در صنعت نفت همه با هم و برای هم بازی میکنند و شادی گلزنیشان همه با هم است. اینطور میشود از صنعت نفت برداشت کرد؛ فوتبالیستهایی که تشنه موفقیت هستند.
صنعت نفت تیمی است که آتش میزند؛ اصلاً موفقیتهای این تیم ربطی به شانس و اقبال ندارد. تیمی که پیش از بازی با تراکتور به آلومینیوم اراک باخت و نشان داد مثل همه تیمهای فوتبال ایران است اما یک تفاوت عمده دارد. با انگیزه و با انرژی و روبهجلو بازی میکند و بدون شک کسب ۱۴ امتیاز از هفتههای سپری شده، حاصل افکار تهاجمی سیروس پورموسوی است. مربیای که فصل گذشته با وجود تلاش فراوان نتوانست مانع از سقوط تیم پارس جنوبی شود و ابتدای فصل هم حضورش در تیم صنعت نفت با انتقاد برخی از تماشاگران صنعت نفت مواجه شد اما الان آبادانیها جلوی او هلهله و شادی میکنند و به این تیم مینازند. چون صنعت نفت آتش میزند و میرود.