خبرورزشی/ لیگ برتر ایران؛ یکی اینکه باشگاه باید پشت فکری باشد و این‌گونه نباشد که او با یک بازیکن برخورد کند ولی باشگاه خطایش را زیرسبیلی رد کند. مثلاً وقتی بازیکن استقلال به سینه پزشک تیم کوبید، باشگاه خیلی راحت از ماجرا عبور کرد و حتی مددی گفت رسانه‌ای کردن جریمه بازیکنان (کدام جریمه؟) حرفه‌ای نیست. نکته دیگر که فکری حتماً می‌داند این است که برخورد با خارجی‌ها آن‌هم در ایام سال نو میلادی باید کمی فرق کند. بله، میلیچ نباید آن استوری را می‌گذاشت اما تعداد بازیکنانی که در اختیار باشگاه قرار می‌گیرند هم کم‌کم زیاد می‌شود. فرشید اسماعیلی به همین دلیل که در اختیار باشگاه قرار گرفت چند بازی، بازی نکرد و دودش مستقیم به چشم استقلال رفت. الان هم میلیچ در اختیار باشگاه قرار گرفته و قطعاً در بازی با آلومینیوم اراک هم نیست. دیاباته هم انگار قرار است راه سیاوش یزدانی را برود و همیشه مصدوم باشد. خب این وسط استقلال قرار است با کدام بازیکنان به مصاف پرسپولیس برود؟
اینکه امثال میلیچ مثل زمان استراماچونی و فرهاد مجیدی فوتبال بازی کنند، به هنر فکری برمی‌گردد. هنری که تا امروز ندیده‌ایم ولی هنوز وقت هست و سرمربی استقلال می‌تواند از این پس بازی‌های بهتری از آنها بگیرد. میلیچ و دیاباته اگر بدرخشند برای استقلال می‌درخشند نه برای رقبا. پارسال آقای گلی شیخ کلی به استقلال و مجیدی کمک کرد و علاوه بر یک افتخار شخصی هوادارپسند، حداقل استقلال نایب‌قهرمان لیگ شد. امسال هم اگر آنها دوباره خوب شوند، سودش را فکری می‌برد، هرچند که تأکید می‌کنیم اصل مبارزه فکری با بازیکنان کار درست و لازمی است.
