خبرورزشی/ علی جوادی؛ ژاپنی‌ها سرآمد برنامه و نظم‌پذیری و رعایت مقررات هستند؛ اما آنها هر چه دارند برای کشور خودشان انجام می‌دهند. آنچه برای قطر رخ داد هم می‌تواند مثال جدیدتری از این ماجرا باشد؛ اما به هیچ عنوان دلیل قانع‌کننده‌ای برای این نیست که از قطر مدیر بیاوریم.
آن زمان که آلیانز با ۳۴۰ میلیون یورو ساخته شد، بودجه عمرانی سازمان تربیت بدنی ما یک میلیارد یورو بود و هیچ سازه‌ای در اندازه‌های آن ورزشگاه ساخته نشد. چهار سال قبل که ورزشگاه رؤیایی الجنوب قطر آغاز به کار کرد بودجه عمرانی وزارت ورزش ما ۵ هزار میلیارد تومان تصویب شد که ۱/۳ میلیارد دلار می‌شد و وزارت ورزش تشخیص داد بیش از ۲ هزار میلیارد تومان مصرف نکند.
کشور ما با این نگاه هر مدیری از ژاپن و کشورهای توسعه‌یافته بیاورد همین است مگر آنکه یک مدیر ایرانی و عاشق ایران بیاورد که برای ایران و ایرانی احترام و حرمت قائل باشد. آن زمان پول را به گونه‌ای خرج می‌کند که برای وطن مظلوم‌مان آبرو بخرد. پول را برای رفاه بیشتر ورزش ایران هزینه می‌کند نه رفاه خانواده خودش. ما نیاز داریم از یک مدیر ایرانی که عاشق خاک و وطنش باشد استفاده کنیم و راه دیگری نداریم. اگر این مدیر بیاید هر زمان احساس کرد کارایی ندارد، خودش می‌رود نه آنکه وقتی به او بگویند برو، به دامن اینفانتینو و شیخ سلمان چنگ بیندازد تا بماند... ما مدیری می‌خواهیم که خاک ایران را به چشم بگذارد نه آنکه خاکش را به توبره بکشد. کاش مجمع فدراسیون فوتبال چنین مدیری انتخاب کند.
