خبرورزشی/ فرهاد اشراقی؛ در فوتبال ایران هرکس هر کاری بتواند می‌کند. در یک کلام باید گفت هرکس زورش برسد دست به هر کاری می‌زند. مثلاً فلان بازیکن با استفاده از رفاقتش با عابربانک هیئت مدیره (که معلوم نیست از کجای بیت‌المال پول می‌آورد) درصد دریافتی‌هایش ۳ برابر بقیه است. فلان معاون زیرآب سرمربی را می‌زند و فلان معاون با استفاده از رانت و رابطه شب می‌خوابد و صبح مدیرعامل می‌شود.
در حوزه‌های تصمیم‌گیری و خلق قانون جدید! هم اوضاع تقریباً همین است. کسانی که قانون منع حضور مربی و بازیکن خارجی را تصویب کردند حتماً الان خبر ندارند که سطح فنی و کیفی لیگ برتر چقدر پایین آمده است. می‌دانید چرا؟ چون اصلاً فوتبالی نیستند که متوجه این چیزها بشوند. آنها حتی در حد مردم عادی هم فوتبال را دنبال نمی‌کنند و بازی‌ها را نمی‌بینند چون اساساً علاقه‌ای به فوتبال ندارند. تا همین یکی، دو سال قبل که امثال کیروش، برانکو، استراماچونی و... در فوتبال ما بودند، لااقل هفته‌ای ۲ تا بازی خوب می‌دیدیم. شما مدل بازیهای امروز استقلال را مقایسه کنید با زمان استراماچونی! پرسپولیس گلمحمدی را مقایسه کنید با پرسپولیس برانکو. اینجا اصلاً بحث مقایسه نتایج نیست. شاید عده‌ای بگویند استقلال همین حالا هم صدرنشین است و پرسپولیس فقط یک باخت دارد اما انصافاً استقلال فکری (که البته کلی مشکل مدیریتی دارد) مثل استقلالِ استرا بازی می‌کند؟ پرسپولیس گلمحمدی همان پرسپولیسی است که با پنجره بسته و با ۱۰ بازیکن به فینال آسیا رفت؟
از آنهایی که چنین قوانینی را تصویب می‌کنند که انتظار نداریم اما امیدواریم قانون‌گذاران جدید لااقل کمی (فقط کمی) به فکر سطح فنی مسابقات هم باشند. البته اگر چنین موضوعات سطحی و پیش پا افتاده‌ای برای‌شان مهم باشد.
