خبرورزشی - آرتین زهرابی؛ امروز که کنفدراسیون فوتبال آسیا یقه فوتبال ایران را درباره ماجرای میزبانی گرفته و این حق مسلم را مثل نقل و نبات برای عربستان و بحرین خرج می‌کند و فوتبال ما را به طور کلی نادیده می‌گیرد، موجی عصبانیت را در داخل به وجود آورده است.
آنچه اما مایه آزار می‌شود این است؛ ما فقط عصبانی می‌شویم و فریادهای خود را بر سر فدراسیون فوتبال، مدیران قبلی و حتی جدید خالی میکنیم؛ در حالی که هیچ راهکار دیگری نداریم؛ در واقع هیچ زور خاصی به جز عصبانیت!
از کفاشیان و تاج بگیرید که امروز بابت هر اتفاقی در فوتبال کشور، پای ثابت انتقادها هستند تا حتی حیدر بهاروند و عزیزی خادم که چندین سال در فدراسیون حضور دارند، هر کدام مقصران این حادثه قلمداد می‌شوند اما محرومیت از حق میزبانی و متاسفانه دادن این حق به عربستان و بحرین، نشانه‌های بزرگی از یک حذف گسترده دارد!
کنفدراسیون فوتبال آسیا می‌داند در ادوار گذشته؛ ایران با قاطعیتی مثال‌زدنی به جام جهانی صعود کرده است؛ ساحت فوتبال ملی در ایران دگرگون شده و اگرچه در جام ملت‌های آسیا نتیجه لازم را نگرفتیم اما تیمی شایسته‌تر از ایران در رقابت‌های انتخابی جام جهانی در دو دوره گذشته وجود نداشت.
وقتی ویلموتس سرمربی تیم ملی ایران شد، متاسفانه داستان صعودهای بی‌دردسر ایران به جام جهانی به انتها رسید و این روزها با مخاطره حذف از رقابت‌های جام جهانی مواجه شده‌ایم.
مسئله چندان پیچیده هم نیست؛ ما در انتخابی جام جهانی، ۳ بازی مقابل تیمهای بحرین، عراق و هنگ کنگ در پیش داریم که حق میزبانی در هر ۳ بازی از ایران سلب شده است؛ مخاطره اصلی اما آنجاست که ایران حتی اگر در این ۳ مسابقه، فقط یک تساوی بگیرد کارش برای صعود به جام جهانی تمام شده است. از همین جا به سادگی می‌توان نتیجه گرفته دوستی از راه دور شیخ سلمان با فوتبال ایران از هزار دشمنی هم بدتر است و کنفدراسیون فوتبال آسیا بدش نمی‌آید کلک فوتبال ایران را درر راه صعود به جام جهانی بکند.
آنهایی که کرسی‌های AFC را اشغال کرده‌اند و به اصطلاح مدیران فوقانی این ارگان بین‌المللی هستند بهتر از ما می‌دانند سعودی‌ها با رایزنی‌های ساده، میزبانی را از ایران در لیگ قهرمانان گرفته‌اند اما چطور می‌شود که عربستانی‌ها در همین رقابت‌ها باید از یک تیم ایرانی در کشور خودشان پذیرایی کنند؟
کنفدراسیون فوتبال آسیا چطور از ماجراهای ایران و بحرین خبر ندارد که میزبانی انتخابی جام جهانی را به منامه می‌دهد اما ایران که در سخت‌ترین سال حضورش در این مرحله قرار گرفته را از حق میزبانی محروم می‌کند؟ اگر این فعل و انفعالات عامدانه، نامش دشمنی با فوتبال ایران نیست پس چیست؟
AFC می‌داند تیم ملی ایران حتی در صورت استفاده از حق میزبانی برای صعود به جام جهانی با نتایجی که پیشتر مارک ویلموتس گرفته بود، دردسرهای بزرگی داشت اما کنفدراسیون خواست لطفش را در حق ایران تمام کند و امیدواری‌ها به صعودی که در هاله‌ای از ابهام قرار داشت را با پاس دادن امتیاز میزبانی به بحرین به طور کامل به یاس تبدیل کند!
