خبرورزشی - لیگ یک فرانسه جزو یکی از پنج لیگ برتر اروپا به حساب می‌آید اما اعتبار و جذابیت آن در مقایسه با لیگ‌های اسپانیا، انگلیس، ایتالیا و آلمان همیشه و به ویژه در سالهای اخیر زیر سؤال رفته است.
حکومت پاری‌سن‌ژرمن در همه سالهای اخیر در فوتبال فرانسه و ناکامی‌نمایندگان این کشور در لیگ قهرمانان اروپا و و لیگ اروپا همواره این سؤال را ایجاد می‌کرد که آیا واقعاً این لیگ را می‌توان جزو لیگ‌های برتر به حساب آورد. سال گذشته پاری سن ژرمن تا فینال رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا پیش رفت اما خیلی‌ها آن موفقیت را هم حاصل افت شدید تیمهایی مثل بارسلونا و رئال مادرید و بدشانسی تیمهایی مثل منچسترسیتی و یوونتوس می‌دانستند.
اما از همان فصل گذشته نشانه‌هایی از پیشرفت در فوتبال فرانسه دیده شد. به جز پاری‌سن‌ژرمن، تیمهایی مثل لیون، موناکو، المپیک مارسی و لیل عملکرد خوبی از خود ارائه کردند و اتفاق بزرگ در این فصل رخ داد.
لیل توانست به سلطه پاری‌سن‌ژرمن در فوتبال فرانسه پایان دهد و در رقابتی جذاب و هیجان‌انگیز، در هفته آخر رقابت‌های لیگ یک فرانسه، عنوان قهرمانی را به خود اختصاص داد. این همان چیزی است که یک لیگ بزرگ و جذاب به آن احتیاج دارد.
لیل همچنین رکورد بهترین آمار در بازیهای خارج از خانه را با ۴۳ امتیاز از ۱۸ بازی به دست آورد و فقط هم ۲۲ گل در طول رقابت‌ها دریافت کرد که این آمار دفاعی بهتر از قهرمانیهای دیگر لیگ‌ها مثل منچسترسیتی، بایرن مونیخ و اینترمیلان است.
لیل در طول فصلی که گذشت مشکلات زیادی داشت. تغییر مالک و رئیس باشگاه و جدایی مدیر ورزشی باشگاه، لوئیس کمپوس، می‌توانست هر تیمی را دچار بحران کند. اما گالتیه، سرمربی این تیم و شاگردانش تمرکز خود را در یکی از سخت ترین فصول فوتبال در مقابل رقیب قدرتمندی مثل پاری‌سن‌ژرمن حفظ کردند و در نهایت به آنچه می‌خواستند رسیدند.
ترکیب دو باشگاه
باشگاه المپیک لیل یا همان لیل، با ترکیب شدن دو باشگاه المپیک لیلوا و اس‌سی فیوس به وجود آمد. هر دو باشگاه جزو بنیانگذاران لیگ دسته اول فرانسه بودند و لیلوا اولین قهرمان این لیگ شد. موفق‌ترین دوران لیل بین سالهای ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۶ بود که هدایت تیم را ژرژ بری و آندره چووا بر عهده داشتند.
قبل از جنگ جهانی دوم، شهر لیل دو باشگاه در لیگ یک داشت. المپیک لیل و اسپورتنیگ کلاب فیووا. ضعیف شدن هر دو باشگاه در اثر جنگ باعث شد آنها تصمیم بگیرند در پاییز ۱۹۴۴ با یکدیگر ترکیب شوند و باشگاه ورزشی المپیک لیل یا اسپورتنیگ المپیک لیل را تشکیل دهند.
قهرمانی و بحران
لیل در اولین دهه فعالیت خود، دو بار فاتح لیگ شد و دو بار نیز در رتبه دوم قرار گرفت. در جام حذفی فرانسه، باشگاه به پنج قهرمانی در هفت فینالی که در آن حضور داشت رسید که پنج فینال ان هم پشت سر هم بود. این تیم در سال ۱۹۵۶ دچار بحران شد و برای اولین بار به دسته پایین‌تر سقوط کرد. بحرانی که ناشی از اختلافات درونی باشگاه و همچنین کمبود امکانات و منابع مالی بود.
کار تا جایی پیش رفت که حتی ممکن بود باشگاه به طور کامل منحل شود یا دست کم فعالیت حرفه‌ای خود را از دست بدهد. اما چند مدیر جوان مثل مکس پومرول دست به دست هم دادند تا دوباره این باشگاه را زنده کنند و جلوی نابودی آن را بگیرند. با این وجود نتایج تیم هیچ وقت مثل قبل نشد و تنها موفقیت این تیم هم در لیگ دسته دوم به حساب می‌آمد.
سر و سامان
اوضاع مالی باشگاه همچنان با مشکل مواجه بود تا اینکه در سال ۱۹۹۳ بو با حضوئر برنارد لکومته به عنوان رئیس باشگاه، این تیم کمی‌از نظر اقتصادی سر و سمان گرفت. بعد از سقوط به دسته پایین‌تر در سال ۱۹۹۷، هدایت تیم به مربی بوسنیایی وحید هلیلهودزیچ سپرده شد و خیلی زود به دسته اول برگشت، در سالی که لیگ فوتبال فرانسه به طور کامل خصوصی‌سازی و حرفه‌ای شد.
در همان فصل اول بازگشت به لیگ در فصل ۰۱-۲۰۰۰، لیل برای اولین بار موفق شد به رقابت‌های اروپایی راه پیدا کند و سهمیه لیگ قهرمانان فصل بعد را به دست بیاورد. این باشگاه دوران جدید خود را بیش از هر چیز مدیون حضور میشل سیدو به عنوان مالک و رئیس باشگاه و کلود پوئل به عنوان سربی تیم است.
رودی گارسیا
برد مقابل منچستریونایتد در سال ۲۰۰۵، میلان در سال ۲۰۰۶ و لیورپول در سال ۲۰۱۰ نتایج شگفت‌انگیز و تاریخ سازی بودند که تیم فرانسوی به دست آورد. در سال ۲۰۱۱، لیل با هدایت رودی گارسیا به اوج قدرت در فوتبال فرانسه رسید و دوگانه قهرمانی لیگ و جام حذفی را کسب کرد.
بعد از جدایی گارسیا، لیل دچار بحران شد و حتی تا استانه سقوط به دسته پایین‌تر هم پیش رفت تا اینکه در سال ۲۰۱۷ کریستوف گالتیه، مربی سابق سنت‌اتین هدایت این تیم را برعهده گرفت. او در فصل اول به سختی تیم را در دسته یک نگه داشت، در فصل ۱۹-۲۰۱۸ به رتبه دوم لیگ رسید و به لیگ قهرمانان برگشت.
قهرمان
بالاخره در فصل ۲۱-۲۰۲۰ آنها به آنچه می‌خواستند رسیدند، قهرمانی در فوتبال فرانسه. این قهرمانی حاصل اتحاد تیمی بود که ترکیبی ایده‌آل از بازیکنان جوان و باتجربه را در کنار هم داشت. مایک ماینان درون دروازه عالی بود، در خط دفاعی ترکیب ژوزه فونت ۳۷ ساله و اسون بوتمن ۲۱ ساله یک ترکیب عالی را تشکیل دادند و بهترین آمار را رقم زدند.
در خط حمله هم بوراک ییلماز مهاجم ۳۵ ساله ترکیه ای به ویژه در مقاطع آخر فصل انقدر آماده و تاثیرگذار نشان داد که تبدل به ستاره محبوب لیل شد، بازیکنی که تا پیش از این هیچ‌وقت در خارج از ترکیه بازی نکرده بود، در اولین فصل حضور خود در لیل جایزه بهترین بازیکن لیگ را از آن خود کرد.
در نهایت، سلطه چندین ساله پاری‌سن‌ژرمن ثروتمند در فرانسه به پایان رسید و یک فصل باورنکردنی برای لیل رقم خورد تا آنها به چهارمین قهرمانی خود در لیگ فرانسه برسند.
