خبرورزشی - یورو ۲۰۲۰ سطح فنی بالایی دارد و البته کلی نکات آموزشی برای مربیان ایرانی.
مربیان اروپایی تیمهای خوبی ساخته‌اند و وقتی یک بازی را می‌بازند، هرگز دنبال بهانه‌جویی نیستند.
شما اگر فوتبال اروپا را دنبال کنید، چیزهایی می‌بینید و می‌شنوید که محال است در فوتبال ایران ببینید.
اینجا اما فلان مربی حرف از خریدهای تیم مقابل می‌زند و صبح تا شب دنبال بهانه‌جویی است تا ۴ نفر در فضای مجازی برایش هورا بکشند. حالا بماند که این ۴ نفر چه کسانی هستند!
در فوتبال اروپا محال است که یک مربی، مثلاً مربی منچستر بگوید لیورپول فلان بازیکن گرانقیمت را خرید و ما نتوانستیم بخریم! اما این جا پر است از این حرف‌ها و بهانه‌ها که متاسفانه جواب هم را می‌دهند.
مثلا فلان مربی می‌گوید رقیب ما در آسیا بازیکن ۲۰ میلیون دلاری دارد و همین مسئله جواب می‌دهد و با این کار ناکامی تیمش را توجیه می‌کند. در حالی که محال است شما در اروپا ببینید که مثلاً مربی راسینگ سانتاندر بگوید مسی گران است و ما نمی‌توانیم با بارسا رقابت کنیم.
در فوتبال اروپا مربیان قبل از بازی فیلم هندی بازی نمی‌کنند و در آغوش یکدیگر عکس نمی‌گیرند و در پایان بازی هم در کنفرانس نیش و کنایه نمی‌زنند و از خودشان و تاکتیک تیمشان تعریف الکی نمی‌کنند.
اینجا اما مربی‌ای تیم میگیرد که لابی قوی‌تری داشته باشد و بعد هم بتواند مردم را به قول معروف با حرف‌هایش سیاه کند.
به هر حال بخشی از هواداران کم سن و سال تیم‌ها که جان می‌دهند برای سیاه شدن! کافی است یک مربی رگ خواب آنها را پیدا کند تا چند سال بدون دانش فنی در یک تیم بماند و ... طبعاً مدیران باشگاهها هم که منصوب این و آن هستند و از خودشان هیچ اختیاری ندارند چه رسد به این که بخواهند جلوی یک مربی بایستند.
