فرهاد اشراقی؛ حداقل نیمی‌از مربیان لیگ قبل از هر بازی تیمشان در کنفرانس مطبوعاتی یا جای دیگر در مورد داوری صحبت می‌کنند. معمولا تیمها در مورد داوری بیانیه می‌دهند و مربیان هم می‌گویند امیدواریم داوری مشکلی نداشته باشد!

حتی در دهه ۶۰ هم از این روش‌های نخ نما برای فشار به داوری کمتر استفاده می‌شد اما حالا و در سال ۱۴۰۰ شاهدیم که حداقل نیمی‌از مربیان این کار را می‌کنند و هیچ کس هم کاری به کارشان ندارد. کار به جایی رسیده که اگر یک مربی قبل از بازی حرفی از داوری نزند، احساس می‌کند که قبل از سوت آغاز مسابقه یک بر صفر عقب است!

خوبی ماجرا اینجاست که نه تنها کمیته‌های اخلاق و انضباطی کاری به کار این قبیل مربیان ندارند بلکه خود داوران و کمیته‌های مربوطه هم کاری به کارشان ندارند و طبعا مربیان کاربلد می‌توانند با خیال راحت جولان بدهند و هر چه می‌خواهند بگویند. در ۹۰ درصد موارد هم مربیان خیلی نگران داوری نیستند بلکه می‌خواهند روی داور فشار بگذارند و یا کاری کنند که کمیته داوران فلان داور را برای تیمشان نگذارد.

نکته تاسف بار اینجاست که در بعضی موارد این ترفندها جواب هم می‌دهد و حرفهای قبل از بازی روی نتیجه تاثیر می‌گذارد و به همین دلیل است که بعضی از مربیان رفتارهای عجیب و غیر ورزشی و غیر اخلاقی خود را هر هفته تکرار می‌کنند تا از سایر رقبا عقب نمانند.