الکساندر زورف از آلمان، برنده مدال طلای المپیک تنیس مردان شد و کارن خاچانوف از روسیه را در دو ست پیاپی با نتایج ۱-۶ و ۳-۶ شکست داد.
قهرمانی در المپیک توکیو، بدون شک مهم‌ترین دستاورد دوران ورزشی زورف تا اینجا به حساب می‌آید. اهمیت این موفقیت وقتی بیشتر می‌شود که در کارنامه او شکست دادن نواک جوکوویچ مرد شماره یک تنیس جهان و قدرت بلامنازع این رشته در سال ۲۰۲۱ هم دیده می‌شود. او جوکوویچ را در نیمه نهایی شکست داد. ستاره صربستانی بعد از کسب سه گرنداسلم سال، به دنبال قهرمانی در المپیک هم بود تا بتواند با قهرمانی در گرنداسلم چهارم، رکورد جاودانه‌ای را در تنیس مردان جهان در زمینه کسب همه جام‌ها از جمله المپیک در یک سال را به نام خود ثبت کند.
زورف بعد از برد مقابل جوکوویچ از این گفت که در آن لحظه بیش از همه لحظات به خودش افتخار می‌کند اما حالا بعد از اقهرمانی در المپیک قطعا این ستاره ۲۴ ساله به افتخاری بزرگ‌تر و جاودانه‌تر دست یافته است. ستاره آلمانی مقابل خاچانوف ۲۵ ساله و اهل روسیه که بسیار قدرتمندانه در این رقابت‌ها ظاهر شده بود، برنده شد، دو تنیس بازی که نشانه‌هایی از بزرگی برای سال‌های آینده در تننیس جهان را از خود نشان داده اند.
زورف، ستاره اهل هامبورگ، در فینال بسیار قدرتمندانه ظاهر شد و خیلی سریع و با اختلاف زیاد به ویژه در ست دوم، حریف خود را شکست داد. او حالا نام خود را در تاریخ ورزش آلمان جاودانه کرده چرا که اولین مدال در تنیس انفرادی را برای این کشور در المپیک کسب کرده است. زورف بعد از مسابقه گفت: «هرگز چنین حسی را در زندگی‌ام تجربه نکرده بودم. این مدال متعلق به همه مردم آلمان است، این بهترین هفته در زندگی من بود.»
تبریک بایرن‌مونیخ
باشگاه بایرن‌مونیخ، قهرمان فوتبال آلمان تصویری را از زورف با پیراهن باواریایی‌ها منتشر کرد و قهرمانی در المپیک را به او تبریک گفت. بسیاری از ستاره‌های بایرن هم این عکس را بازنشر کردند.
برای مردم
زورف که بعد بازی احساساتی شده بود و فریاد می‌زد، گفت: «داشتن مدال طلای المپیک دور گردنم، چیزی است که هرگز در زندگی نمی‌توانستم حتی تصور کنم. من حتی یک ثانیه هم برای خودم بازی نکردم. من برای همه مردم در کشورم بازی کردم. برای همه کسانی که اینجا در ژاپن در دهکده المپیک حامی ما بودند. برای خانواده‌ام، پدر و مادرم، دخترم، هر کسی که بخشی از این موفقیت بود. به همین دلیل است که این نمایش خوب را توانستم ارائه کنم و این نتایج را به دست بیاورم. برای من این یک احساس بی‌نظیر و باورنکردنی است که این روزها تجربه می‌کنم.»
از گریه خبری نبود
با نمایشی که زورف در نیمه نهایی این رقابت‌ها و مقابل جوکوویچ از خودش نشان داده بود کمتر کسی بود که به برنده شدن او در دیدار فینال شک داشته باشد و در واقع کسب مدال طلا توسط او دیگر یک معجزه نبود و برعکس، شکست او می‌توانست یک شگفتی در این رقابت‌ها تلقی شود. برخلاف بازی قبلی که بعد از بردن مقابل جوکوویچ، زورف احساساتی شد و گریه کرد این بار او این کار را نکرد و فقط فریاد می‌زد.
ستاره تمام عیار
خاچانوف در این بازی مغلوب ضربات قدرتمند سرویس از سوی زورف شد. ضمن اینکه سرعت بازی ستاره آلمانی هم فوق‌العاده بالا بود و به همین دلیل هم خیلی زود این بازی را به نام خود و به نفع خود به پایان رساند. مدت‌ها بود که از زورف به عنوان جانشین سه غول تنیس دنیا یعنی جوکوویچ، نادال و فدرر نام برده می‌شد اما او هیچگاه نتوانسته بود افتخاری بزرگ را به دست بیاورد و به همین دلیل تردیدهایی در مورد توانایی‌های او به وجود آمده بود.
اما با عملکردی که الکساندر در المپیک نشان داد، حالا دیگر کسی شک ندارد که می‌تواند پا در جای بزرگان تنیس بگذارد و تا سال‌ها عناوین قهرمانی را از آن خود کند. در بازی فینال، تمام حرکات زورف نشان از ستاره بودن و بزرگی او داشت. بک‌هندهای فدرتمند، فورهندهای تکنیکی و سرویس‌های غیرقابل مهار، همراه با سرعت و جا به جایی موثر در زمین مسابقه، چاره‌ای جز شکست را برای حریف روس او باقی نگذاشته بود.
در حالی که در رقابت‌های المپیک در دو بخش زنان و مردان، بسیاری از نام‌های بزرگ حذف شدند در نهایت قهرمانی در مردان به الکساندر زورف و در زنان به بلیندا بنچیچ تنیس‌باز سوئیسی رسید که هردو با شایستگی این عناوین را به دست آوردند. مدال نقره در بخش مردان به خاچانوف روس رسید که کاروان کشورش امسال بدون پرچم روسیه (به دلیل ماجرای دوپینگ) و تحت نام کمیته المپیک روسیه در این رقابت‌ها حضور دارند. مدال برنز هم پابلو کارنیو از اسپانیا رسید که در دیدار رده‌بندی جوکوویچ را شکست داد و تلخی‌های این ستاره صربستانی را تکمیل کرد.
