سجاد گنج‌زاده پس از کسب مدال طلای المپیک  در مورد لحظه مصدومیت خود در فینال اظهار داشت: می‌دانم مسابقه را عقب بودم و تلاش می‌کردم نتیجه را برگردانم، اما ضربه را یادم نمی‌آید. پیش پزشکان بودم که به من گفتند مدال طلا گرفتم. بدنم سر شده بود و اصلاً یادم نمی‌آید.

وی ادامه داد: خدا را شکر می‌کنم، چون برای این مدال خیلی زحمت کشیدیم. بهمن عسگری دوست نزدیکم متأسفانه نتوانست به المپیک برسد. این مدال برای او، پورشیب و برای کل تیم کاراته  است.کاراته لیاقت یک مدال طلای المپیک را داشت.

قهرمان المپیک در مورد مصدومیت خود از ناحیه دست گفت: در آخرین مسابقه‌ای که در حالت تمرینی داشت، دست چپم شکست. پزشکان گفتند باید جراحی شود، اما مصمم‌تر از قبل تمرینات را ادامه دادم. این موضوع اصلا رسانه‌ای نشد، چون خودم این را می‌خواستم.

گنج‌زاده در مورد وضعیت کنونی خود اظهار داشت: حالم خوب است، فقط مقداری سرم درد می‌کند. البته این اولین بار نیست که در چنین شرایطی قرار می‌گیرم. این اتفاق  نه تنها برای من ، بلکه برای خیلی‌های دیگر در کاراته رخ داده است. ناراحتم از اینکه مسابقه به این شکل پیش رفت.

وی در مورد صحبت‌های خود قبل از آغاز بازی‌های که از مردم خواسته بود برایش دعا کنند و ورزشکاران را قضاوت نکنند، تاکید کرد: مردم با دعای خود به ما انرژی می‌دهند. اینکه من از آنها خواستم قضاوت نکنند، به این دلیل است که هیچ ورزشکاری برای شکست خوردن به بازی‌های المپیک نمی‌آید، بلکه یک اشتباه ممکن است باعث شود تا نتیجه‌ای که می خواهیم به دست نیاید. هیچ ورزشکار و مربی دوست ندارد که در بازی‌های المپیک شکست خورده باشد.

گنج‌زاده در پاسخ به این پرسش که آیا کاراته‌کای عربستانی از او عذرخواهی کرد یا خیر، گفت: من در رختکن از  ورزشکار عربستان عذرخواهی کردم،  چون مسابقه  را جلو بود و بعد از آن نفهمیدم که چه اتفاقی رخ داد.

ملی‌پوش کاراته ایران در مورد اینکه مدال خود را به چه کسی اهدا می‌کند، گفت: این مدال را به مردم خوزستان، همه مردم ایران، به دوست خوبم بهمن عسگری و جامعه کاراته تقدیم می‌کنم. از شهرام هروی هم خیلی تشکر می‌کنم، چون از جان خود مایه گذاشت تا این مدال به دست بیاید.