فصل نقل و انتقالات و سرنوشت محبوبترین تیم منطقه آذربایجان موضوعات مهمی است که بهترین بهانه برای گفتگو با سعید فائقی یکی از خوشنام‌ترین مدیران ورزش کشور شد. مردی که از آن منطقه آمده و کاملا به وضعیت آن آشناست. معاون اسبق سازمان تربیت‌بدنی وقت در دولت‌های مرحوم هاشمی رفسنجانی و سید محمد خاتمی.
فائقی که در سال‌های گذشته از ورزش فاصله گرفته و در سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران مشغول است، گریزی به صنعت کشور و قوانین کنونی زده و درمورد ورزش نیز صحبت‌های جالبی انجام داده است:
این روزها وضعیت فوتبال کشور آشفته‌تر از هر زمان دیگری شده و ارقام عجیب‌وغریبی در فصل نقل و انتقالات مطرح می‌شود... برای آنکه دوست نداریم حرفه‌ای باشیم. فوتبال دنیا حرفه‌ای است و همه چیزش در چارچوب قوانین حرفه‌ای تعریف می‌شود؛ اما قانون ورزش ما حرفه‌ای نیست. در سال 58 قانون ورزش را نوشتیم و الان هم همان قانون اجرا می‌شود. در این شرایط، برای ساماندهی باشگاه‌ها هیچ قانونی نداریم. طبیعتاً در این شرایط، بخش خصوصی با تمایل خود به سمت باشگاه‌داری نمی‌آید. ما باید آنها را به این سمت هدایت کنیم؛ اما پس از حضور بخش خصوصی، آن فرد را آزار می‌دهیم و هیچ کمکی به او نمی‌کنیم.
محمدرضا زنوزی در تبریز جزو معدود نفراتی است که حاضر شده وارد این حوزه شود و در سه سال اخیر هزینه‌های زیادی را در تراکتور و ماشین‌سازی انجام داده کار مالک تراکتور قابل احترام بود که وارد ورزش شد. اول از ماشین‌سازی شروع کرد و بعد به تراکتور رفت و خیلی هم خرج کرد؛ اما به جای کمک به او برایش تور پهن کردند تا زمینش بزنند. هیچ کس به این فکر نکرد که این بیچاره یک جایی کم می‌آورد و از وضعیت موجود خسته می‌شود. زنوزی بدون حامی مانده و در سیستم وزارت ورزش هم قانون حمایتی از بخش خصوصی وجود ندارد. از منطقه آذربایجان نمایندگان زیادی در مجلس حضور دارند که می‌توانستند از بخش خصوصی حمایت کنند؛ اما این کار را انجام ندادند.
این اتفاقات را در کشورهای اروپایی نمی‌بینیم؛ فکر می‌کنید دلیلی که نخست‌وزیر ایتالیا باشگاه‌داری می‌کند، چیست؟ برای آنکه باشگاه‌ها در اروپا ارزش‌افزوده زیادی دارند درست بر خلاف اینجا که فقط هزینه می‌شود. هر کس که وارد این حوزه می‌شود، حتی اگر علاقه‌مند هم باشد، موانعی ایجاد می‌کنیم تا او را فراری دهیم. جایگاه ورزش در بورس دنیا محفوظ است و سهام آنها بالاتر از سهام بسیاری از شرکت‌ها دادوستد می‌شود. وقتی وضعیت اقتصادی رو به وخامت می‌رود، نخستین چیزی که از سبد خانوار حذف می‌شود، ورزش است چون حمایتی از آن نمی‌شود.
هواداران تراکتور چند ماهی می‌شود که اعتراضات زیادی را متوجه زنوزی کرده‌اند و می‌گویند از عملکرد او ناراضی هستند.
زنوزی به دلیل دل صاف و ساده‌اش، رفتارهای احساسی دارد و به تمام حرف‌هایی که گاهاً به اشتباه از سوی برخی افراد زده می‌شود توجه می‌کند. در سال‌های نخست مالکیت آقای زنوزی در تراکتور، یک سری از افراد در پوشش هواداران تراکتور خواسته‌هایی از او مطرح کردند و مالک باشگاه هم بدون توجه به شرایط موجود طی یک تصمیم گیری احساسی آنها را اجرا کرد. دلیل عمده تغییرات زیاد در ساختار این باشگاه هم دقیقا این بود. هواداران فوتبال باید بدانند تیم‌داری در کشور ما اصلاً کار ساده‌ای نیست و امثال زنوزی کم پیدا می‌شود. ما هم انتقاداتی به عملکردشان داریم؛ اما نباید خدماتی که او به فوتبال و منطقه آذربایجان انجام داده را نادیده بگیریم. فرهنگ هواداری باید در جامعه ما جا بیفتد و هوادار هم باید بداند که در مواجهه با اتفاقات تیم نباید اسیر جوسازی‌ها شود.
در منطقه آذربایجان، کارخانه‌های بسیاری وجود دارند که می‌توانند حامی تراکتور باشند. آنها چرا این کار را نمی‌کنند؟
اولا تغییر مالکیت به همین سادگی نیست. دوماً در آذربایجان هر فردی به جایی رسیده با سرمایه و تلاش خودش بوده. متاسفانه ما متحد نیستیم. باید دست به دست هم بدهیم تا مشکلات را حل کنیم. ما نباید اجازه بدهیم فردی مانند زنوزی از سرمایه‌گذاری در حوزه‌های محتلف از جمله صنعت و ورزش دلسرد شود. تراکتور برند آذربایجان است و همه باید کنار تیم باشیم نه در برابرش.
