برد ۶-۰ آلمان مقابل ارمنستان به طرفداران فوتبال در آلمان این حس را داد که تیم ملی این کشور زیر نظر هانسی فلیک، تولدی دوباره را تجربه کرده است. اما ایا فلیک نسبت به یواخیم لو که همیشه تشنه موفقیت بود اما در نهایت تبدیل به یک مربی منفور شد، خیلی متفاوت است؟
بین واقعیت و درک عمومی تفاوت‌هایی وجود دارد. درک و حس عمومی این است که یواخیم لو ترجیح می‌داد به بازیکنان باتجربه و قدیمی‌تر خود اعتماد کند در حالی که هانسی فلیک، جانشین او در تیم ملی آلمان بیشتر تمایل دارد به بازیکنان جوان فرصت می‌دهد و از این نظر هم هیچ ترس و واهمه‌ای ندارد.
این درک البته چندان نادرست نیست چون یواخیم لو اجازه داد که لوکاس پودولسکی در اردوی تیم ملی حضور داشته باشد و قهرمانی جام جهانی ۲۰۱۴ را نه به عنوان یک بازیکن تأثیرگذار بلکه فقط به عنوان یک چهره قدیمی تجربه کند.
اعتماد به باتجربه‌ها
زمانی که لو در آستانه جام جهانی ۲۰۱۴ نام مانوئل نویر، باستین شواین‌اشتایگر و ژروم بواتنگ را در فهرست تیم قرار داد، هر سه بازیکن مصدومیت جدی داشتند و انتقادهای زیادی به لو بابت قرار دادن این بازیکنان در فهرست، وارد شد. از طرف دیگر لو بعد از جام جهانی ۲۰۱۸ تصمیم گرفت بازیکنان باتجربه مثل متس هوملس و توماس مولر را از تیم کنار بگذارد اما خیلی زود از این تصمیم منصرف شد و هوملس و مولر دوباره به تیم ملی برگشتند، ضمن اینکه اعتماد او به تونی کروس هم هیچ وقت کم نشد.
اما فلیک، در رفتاری متفاوت از یواخیم لو، با اعتمادبه‌نفس کامل ترجیح داد بازیکنان ۱۸ ساله مثل جمال مویسالا و فلوریان ویرتس و همچنین بازیکن ۱۹ سالهای مثل کریم ادیمی را در بازی مقابل ارمنستان در ترکیب تیم قرار دهد.
حقیقت چیز دیگری‌ست
همه این موارد درست است اما روزنامه آلمانی دویچه‌وله در تحلیل خود از تیم ملی آلمان نوشته که این همه ماجرا و همه حقیقت نیست. این روزنامه نوشته یواخیم لو هم در زمان مربیگری خود به بازیکنان جوان زیادی میدان داد.
یولیان دراکسلر و ماریو گوتسه نیز در جام جهانی ۲۰۱۴، هر دو ۱۸ ساله بودند و برای اولین بار به تیم ملی دعوت شده بودند و بازیکنانی مثل مارکو مارین و لئون گورتسکا نیز در ۱۹ سالگی اولین بازی‌های خود را برای تیم ملی آلمان انجام دادند.
در حقیقت، طی ۱۵ سال حضور به عنوان مرد اول نیمکت تیم ملی آلمان، لو به ۱۸ بازیکن بین سن ۱۸ تا ۲۰ سال میدان داد و آن‌ها را برای اولین بار به تیم ملی ژرمن‌ها دعوت کرد. حتی جمال مویسالا هم جزو همین گروه قرار می‌گیرد چون او اولین بازی خود را در زمان حضور لو و در ابتدای سال ۲۰۲۱ برای تیم ملی انجام داد.
تفاوت بزرگ
اما واقعاً چه چیزی باعث تفاوت فلیک با یواخیم لو می‌شود؟ با توجه به اینکه فلیک فقط دو بازی روی نیمکت آلمان نشسته، نمی‌تواند جواب قاطعی به این سؤال داد. اما کاملاً مشخص است که لو، که در سالهای اخیر حضورش که سالهای ناکامی او به حساب می‌آمد، تبدیل به یک مربی عصبانی شده بود و نمی‌توانست با بازیکنان مثل قبل ارتباط برقرار کند، کاری که او در سالهای ابتدایی و درخشان حضورش روی نیمکت آلمان به خوبی انجام می‌داد.
اما فلیک، در زمان حضورش در بایرن‌مونیخ ثابت کرد که می داند چطور با هر نوع شخصیتی در بازیکنان ارتباط برقرار کند، چون مربی است که اهل شوخی و صمیمی شدن با بازیکنان است، چه بازیکن جوان باشد و چه باتجربه.
بازیکن هر شخصیتی داشته باشد، فلیک برای اینکه بهترین توانایی‌های او را بیرون بکشد پیدا می‌کند و به او نزدیک می‌شود در نتیجه همین موضوع بود که در یک فصل توانست ۶ جام را به دست بیاورد.
