اواسط فصل پیش بود که کتف این بازیکن ۲۴ ساله آسیب دید اما به دلیل نیاز تیم تصمیم گرفت با جا انداختن و مداوای مقطعی با همان وضعیت ادامه دهد. اواخر فصل اما شدت آسیب دیدگی بیشتر شد و با مشورت پزشکان پرسپولیس، کتف مصدوم خود را جراحی کرد. این عمل جراحی ۱۱ مرداد ماه گذشته انجام شد که موفقیت آمیز بود و حالا این بازیکن نرم دویی را آغاز کرده است.
خودش دوست دارد هرچه زودتر برگردد و برای تیمش بازی کند اما پزشکان فعلا مجوز بازی یا شرکت در بازی‌های درون تیمی را نداده اند و... بهتر است خودتان مصاحبه خبرورزشی با علی شجاعی را بخوانید:
حدود ۷۰ روز از عمل جراحی کتف تو گذشته است. بالاخره چه زمانی به تمرینات گروهی برمی‌گردی یا می‌توانی بازی کنی؟
عمل جراحی که انجام دادم به دلیل پارگی کپسول مفصلی کتف که بیشتر هم شده بود حدود ۳ ماه دوران نقاهت دارد. اگر والیبالیست بودم که باید یک سال از میادین دور می‌شدم!
اما تو فوتبالیست هستی و بیشتر از پای خودت استفاده می‌کنی. اسپک که نمی‌زنی؟!
دقیقا همین طور است. خودم دوست دارم همین الان بازی کنم و حتی این توان را در خودم می‌بینم ولی پزشکان معالج مخالف هستند. راستش را بخواهید این عمل جراحی و مصدومیت کتف بسیار ظریف است و حتما باید یک زمان مشخصی طی شود. اگر ریسک کرده و زودتر تمرینات سنگین را شروع کنم دوباره شاید مجبور به جراحی شوم و فعلا که پزشکان مخالفت کرده اند. من خودم برای بازی با پیراهن قرمز رنگ پرسپولیس لحظه شماری می‌کنم اما...
نظر یحیی گل محمدی چیست؟
واقعا جا دارد از سرمربی تیم تشکر کنم. آقا یحیی خودش فوتبالیست سطح بالایی بوده و خیلی خوب شرایط را درک می‌کند. من از تمایل خودم برای بازگشت گفتم اما ایشان گفت هر زمان پزشکان اجازه دادند شروع کن و ریسک نکن. خیلی برای من مهم بود که سرمربی تیم اول به سلامتی بازیکن فکر می‌کند و ...
تو صحبت دیگری با یحیی گل محمدی نداشتی؟
چرا، به آقا یحیی گفتم که می‌خواهم به عربستان بیایم و کنار تیم باشم. بازی با الهلال برای همه ما مهم است و دوست دارم در این بازی حساس همراه همبازیانم باشم.
و سرمربی چه گفت؟
آقا یحیی لطف کرد و اجازه داد در این سفر همراه تیم باشم. ما یک خانواده هستیم و جو صمیمانه ای در پرسپولیس حاکم است. اگر تیم می‌رفت و من جا می‌ماندم فکرم درگیر می‌شد.
اما تو که نمی‌توانی در عربستان بازی کنی؟
درست است اما می‌توانم بچه‌ها را تشویق کنم و مثل یک هوادار به همبازیانم روحیه بدهم. به هر حال این بازی مهم است و دوست دارم با هم باشیم.
تو یک خاطره خوب هم از بازی با تیم عربستانی النصر داری. این طور نیست؟
بله، همین طور است. همه بچه‌های ما از آن بازی خاطره خوب دارند. این مسئله به تیم پرسپولیس در عربستان کمک خواهد کرد. آن روز همه بچه‌ها پنالتی‌های خود را عالی زدند و خدا لطف کرد ضربه من هم گل شد.
(به شوخی) که کل استادیوم را دور افتخار زدی؟
واقعا خوشحال بودم. نمی‌دانید چه حسی داشتم. معمولا تیم‌های ایرانی برابر عربستانی‌ها در ضربات پنالتی ناکام شده اند. یک حس بدی همیشه در این رابطه وجود داشته که تیم‌های ایرانی فوتبال بازی می‌کنند اما وقتی کار به ضربات پنالتی می‌کشد عربستانی‌ها برنده می‌شوند اما پرسپولیس این تابو را در آسیا شکست. آن لحظه به قدری از صعود تیم به فینال خوشحال بودم که سر از پا نمی‌شناختم. امیدوارم این بار هم بچه‌ها پس از بازی با الهلال همان طور خوشحال باشند.
ولی این بار قرار است در ورزشگاه پُر از تماشاگر و در خاک عربستان بازی کنید؟
این هم متأسفانه تصمیماتی است که خیلی نمی‌توان آن را درک کرد. پرسپولیس در این چند سال دو بار به فینال رسیده و بهترین فوتبال را در لیگ قهرمانان آسیا ارائه کرده است. چرا چنین تزززیمی‌نمی‌تواند در تهران میزبان باشد اما الهلال می‌تواند. تیم پرسپولیس به این شرایط نابرابر عادت کرده است و حتم بدانید تماشاگران حریف هم نمی‌توانند بازیکنان با اراده پرسپولیس را تحت تأثیر قرار دهند.
فکر می‌کنی نتیجه این بازی چه شود؟
خیلی بازی سخت و دشواری است. من شنیدم عربستانی‌ها حتی سرمربی موفق خود را تهدید کرده اند در صورت شکست برابر پرسپولیس او را اخراج می‌کنند و می‌خواهند از هر اهرمی‌برای پیروزی استفاده کنند. با این وجود من فکر می‌کنم پرسپولیس از لحاظ فوتبالی یک سروگردن بالاتر از تیم پولدار و با امکانات الهلال است و انشالله با دست پُر از عربستان برمی‌گردیم.
بازی به ضربات پنالتی می‌کشد؟
این بار بعید می‌دانم و فکر می‌کنم این بازی سنگین و حساس در ۹۰ دقیقه به پایان برسد.
نگفتی با چه نتیجه ای؟
انشالله برد پرسپولیس چون لیگ قهرمانان آسیا در این دو، سه سال یک جام به ما بدهکار است!
