جریان بازی پرسپولیس و الهلال طوری بود که انگار پرسپولیس با لیورپول بازی می‌کرد. پرسپولیسی‌ها از همان اول مسابقه از حریف آسیایی خود ترسیده بودند و کاملا مشخص بود که الهلال از هر نظر تیم برتر میدان است.

در شروع نیمه دوم یحیی گل محمدی چنان بر سر بازیکنان تیمش فریاد می کشید که انگار یادش رفته بود در بین دو نیمه توضیحات لازم را به آنها بدهد.

 پرسپولیس که در نیمه اول کاملا ترسو بازی کرده بود، در نیمه دوم شوک دوم را در همان دقایق ابتدایی دریافت کرد و با استرس بیشتری بازی را ادامه داد.

بعد از گل دوم پرسپولیس چیزی برای از دست دادن نداشت اما نوع بازی بازیکنان این تیم طوری بود که انگار با تیمی در حد لیورپول بازی می‌کنند و اصلا انگار نه انگار که این بازی در  سطح آسیا برگزار می‌شود به طوری که بازیکنان الهلال از نظر فردی و تکنیکی هم یک سر و گردن بالاتر از پرسپولیسی‌ها به نظر می رسیدند.