قانون منع ورود خارجی حالا یک سال و نیم پس از تصویب، میتواند مورد قضاوت درستتری در تاریخ فوتبال ایران قرار بگیرد؛ قانونی که انحصار قرارداد را به بازیکنان ایرانی داد و همین موضوع افزایش سرسام آور دستمزد فوتبالیستها را به دنبال داشت که یک هرج و مرج استثنایی را در فوتبال ایران رقم زد.
اگرچه چنین مصوبههای دستوری، هرگز نتوانسته وضعیت را بهبود بخشد و این بار هم از نظر مالی سودی برای باشگاهها نداشت و چه بسا آنها را متضرر کرد اما باعث شد تا پرونده تیمهای ایرانی در کمیته انضباطی فیفا، سفید شده یا به آن نزدیک شود.
پرسپولیس، یکی از باشگاههایی بود که با طلبکاران پرتعدادی روبرو بود و تسویه حساب با آنها دور از ذهن به نظر میرسید. قرمزها که مطالبات برانکو را پرداخت نکرده بودند و سرمربی کروات به همین دلیل از این تیم جدا شد، پس از او با انتخاب گابریل کالدرون، زیر بار تعهدی میلیون دلاری رفتند.
در همان حال، پرونده بودیمیر به مراحل خطرناک خود نزدیک شده و تصویر اقتصادی از پرسپولیس هرروز تیره تر از دیروز میشد؛ ماریو بودیمیر (۴۷۵ هزار یورو)، برانکو ایوانکوویچ (یک میلیون و ۵۰ هزار یورو)، سرتن چوک (۴۰ هزار یورو)، ایگور پانادیچ (۱۶۲ هزار یورو)، مارکو (۵۰ هزار یورو)، زلاتکو (۱۵۰ هزار یورو)، نیلسون (۱۰۰ هزار دلار)، کالدرون (۵۸۰ هزار دلار)، خواکین (۹۵ هزار دلار)، والنسیا (۴۰ هزار دلار) و گابریل (۲۰ هزار دلار) و اوساگوآنا (۱۰۰ هزار دلار).
مجموع این ارقام به ۳ میلیون دلار نیز میرسد و البته با اضافه شدن سود سالیانه، جریمه و هزینه دادرسی از آن هم گذر میکند؛ یعنی معادل پاداش صعود به نیمه نهایی ۲۰۱۷ و فینال ۲۰۱۸ لیگ قهرمانان آسیا.
با این حال پرسپولیس که این پاداشها را اغلب به شکلی نامنسجم هزینه میکرد، با سایر درآمدها و البته استقراض که در یک سال اخیر شدت گرفته، موفق شد بخش اعظم این بدهی را تامین کند. حالا حدودا یک میلیون دلار از این بدهی باقی مانده که حدود ۸۰۰ هزار دلار آن مربوط به گابریل کالدرون و دستیار اوست.
نکته مهم اینکه اگر انصاریفرد برای جدایی کالدرون با او توافق میکرد یا رسول پناه و سمیعی پس از صدور حکم در کمیته انضباطی فیفا اقدام به پرداخت میکردند، با رقم کمتری این پرونده حل و فصل میشد.
به هر حال اما نکته مهم این است که مطالبات کالدرون تامین شده و پرونده اوساگوآنا هم چندان سنگین نیست که مشکلی را برای باشگاه پرسپولیس ایجاد کند؛ بنابراین حالا میتوان گفت که قرمزها از بحران خارجی عبور کردند و این یک موقعیت ویژه برای این باشگاه خواهد بود.
اگرچه همانطور که گفته شد مسئله استقراض سبب شده تا این باشگاه بحرانی تازه را در چشم انداز خود داشته باشد اما عبور از پروندههای خارجی، شرایطی را فراهم کرده که حفظ آن، پرسپولیس را از یک مشکل جدی به نام بسته شدن پنجره نقل و انتقالاتی در امان نگه خواهد داشت.
فراموش نکنیم که در سه مقطع بسته شدن پنجره باشگاه پرسپولیس را در آستانه اتفاقاتی هولناک قرار داد و چه بسا قهرمانی ۲۰۱۸ آسیا را از این تیم گرفت. در سال ۲۰۲۰ هم این موضوع استرس زیادی را از جانب باشگاه النصر وارد کرد.
تنها خارجی فهرست کنونی پرسپولیس بوژیدار رادوشویچ است که مانند دیگر بازیکنان از این باشگاه طلب دارد؛ شاید برخورد درست با او و تعهد به وعدهها، یک شروع خوب برای سفید نگه داشتن پرونده خارجیها باشد.