دروازه‌بان سوم استقلال و گلر اصلی تیم فوتبال امید که در دو دیدار ابتدایی تیم زیر ۲۳ سال کشورمان در تاجیکستان مانع از باز شدن دروازه شاگردان مهدی مهدوی‌کیا شده بود این روزها در شرایط عجیب و غریبی به سر می‌برد.

علیرضا رضایی که از تیم پیکان به استقلال پیوست در گفت‌وگو با خبرورزشی، پیرامون مسابقات تیم امید در تاجیکستان و همچنین شرایط عجیبی که این فصل برایش در استقلال رقم خورده اظهاراتی مطرح کرد.

در دو بازی اول تیم امید فیکس بودی چه شد که در بازی آخر از ترکیب بیرون رفتی؟

دلیلش بیماری ناگهانی بود که دچارش شدم. ظاهراً یکی از عزیزان بیمار بود و حین صرف غذا با ما دور یک میز نشست و هر ۸ نفری که دور آن میز بودیم به تناوب در روزهای مختلف بیمار شدیم و در نهایت من دو روز مانده به بازی با تاجیکستان تب و لرز شدید کردم و هر چه تلاش کردم به بازی برسم نشد.

تلاش؟ برای چه؟

چون دوست داشتم هر سه بازی را با کلین شیت پشت سر بگذارم. ولی به هر حال دیگر کاری از دست من بر نمی‌آمد.

شرایط مسابقات در تاجیکستان چطور بود؟

سطح مسابقات خوب بود اما میزبانی تاجیکستان چنگی به دل نمیزد. ما هم چون بازی تدارکاتی قبل از حضور در این رقابت‌ها نداشتیم کمی‌کار برایمان دشوار بود. اما با درایت خوب کادر فنی، بچه‌ها هر طور بود سعی کردند تا بهترین نتیجه را بگیریم.

حضور محمد محمدی در پست سرپرستی که از دروازه‌بانان سابق تیم ملی و تیم‌های سرخابی پایتخت است چقدر به تو کمک کرد؟

من در تیم‌های مختلف و در رده‌های پایه ملی حضور داشتم. این را می‌دانم که بودن سرپرست فوتبالی تا چه اندازه برای یک تیم نعمت است و می‌تواند به تیم کمک کند. به ویژه کسی که در سطح اول ملی و باشگاهی بوده است. آقای محمدی در این مدت با ما خیلی صحبت می‌کرد و از خاطراتشان می‌گفت که خیلی برای ما مفید بود.

 فکر می‌کنی تیم امید به المپیک برود؟

خیلی به این موضوع امیدواریم. انشاالله همین تیم راهی المپیک می‌شود و در آینده ای نه چندان دور هم این بچه‌ها تیم ملی را در جام جهانی همراهی خواهند کرد.

قبول داری در این مدت زندگی ورزشی ات خیلی بالا و پایین شد؟

چطور مگر؟ بیشتر توضیح دهید چون متوجه منظورتان نشدم.

تو با یک انتقال خوب به استقلال آمدی در حالی که مظاهری از این تیم جدا شده بود. بعد مظاهری برگشت و تا حدی ناامید شدی اما قبل از سفر به دبی باز مظاهری قهر کرد. در دبی کرونا گرفتی و باز هم بد شانسی آوردی. در بازگشت به تهران پس از ۱۰ روز قرنطینه در دبی دوباره مظاهری با استقلال قرارداد بست تا حرف از جدایی‌ات مطرح شود ...

درباره خوش شانسی یا بدشانسی خودم باید بگویم که من کلاً انسان خوش شانسی هستم. در همه این سال‌ها که فوتبال بازی می‌کنم به حکمت خداوند اعتقاد داشتم و مطمئنم که هر اتفاقی برایم بیفتد حتماً به نفعم است. حتی گاهی شده مصدومیت یا بیماری سراغم آمده ولی بعد فهمیدم ضرر نکردم. در حال حاضر هم، هم عضو باشگاه استقلالم و هم تیم امید ایران. یک تیمم صدرنشین لیگ برتر است و تیم دیگرم با اقتدار به مرحله بعد مقدماتی المپیک صعود کرده است. بنابراین چه در استقلال بازی کنم و چه نکنم که البته طبیعی است که دوست دارم بازی کنم خداوند را شکر می‌کنم.

در این یکی دو ماه اخیر دو بار مطرح شد که تو از استقلال جدا می‌شوی. ولی فرهاد مجیدی بعد از بازی با تراکتور محکم گفت رضایی می‌ماند و تا ۱۰ سال دروازه استقلال را بیمه می‌کند. یک بار برای همیشه بگو که بالاخره در استقلال می‌مانی یا می‌روی؟

من همه جا گفته‌ام از اینکه به استقلال آمدم خوشحالم و استقلال را دوست دارم. قلباً هم دوست دارم بمانم. ولی چه بخواهم چه نخواهم باید شرایط را هم بسنجم. من در مقطع قبلی با کادرفنی حرف زدم و قرار بر این شد که به خاطر صلاح خودم از استقلال جدا شوم اما حالا نظرشان این است که من کنار تیم بمانم. طبیعتاً کادرفنی دلیل منطقی برای این خواسته اش دارد که گفته من بمانم. من هم هدفم این است که بمانم و نیازی هم نیست که کار عجیب و غریبی بکنم. باید تمرین کنم و در خدمت تیم باشم.

حضورت کنار حسینی و مظاهری چه فایده ای برایت دارد و البته تا چه اندازه می‌تواند تو را از بازی کردن دور نگه دارد؟

باید بگویم من از بودن کنار آن‌ها خیلی چیز یاد می‌گیرم. آنها دو سبک مختلف دروازه‌بانی دارند.

یعنی شبیه به هم نیستند؟

خیر! هر کدامشان روش و سیستم دروازه‌بانی خودشان را دارند. من هم از سال‌ها پیش دنبال کننده سبک دروازه‌بانی شان بوده‌ام. چه آن زمان که آقای حسینی رکورد کلین شیت را شکست و من لذت می‌بردم و چه آن زمان که آقای مظاهری دروازه‌بان تیم‌های دیگر بود و من فوتبالش را می‌دیدم. این باعث افتخارم است که کنار این دو دروازه‌بان تمرین می‌کنم و هر روز یک چیز جدید یاد می‌گیرم. قطعاً هر کدام از ما سه نفر درون دروازه بایستیم، تلاش خواهیم کرد تا روند کلین شیت‌های استقلال تداوم پیدا کند و حتماً هر کسی بهتر باشد و بتواند از دروازه مراقبت کند وظیفه اش این است که نگذارد دروازه استقلال باز شود. من هم با اشتیاق در کنار این دو دروازه‌بان خوب تمرین می‌کنم و منتظر فرصتی هستم که بتوانم با افتخار از دروازه تیم بزرگ استقلال مراقبت کنم.

در جریان بازی با ذوب آهن حسینی مصدوم شد و مظاهری جایش را گرفت اما در نیمه دوم نزدیک بودم مظاهری هم به خاطر مصدومیت بیرون برود، ولی دروازه‌بان سومی‌روی نیمکت نبود. آن بازی را دیدی؟

به دلیل اینترنت ضعیف تاجیکستان ما حتی نمی‌توانستیم به راحتی با ایران تماس تلفنی داشته باشیم. به همین خاطر بازی را ندیدم ولی شنیدم که آقای حسینی مصدوم شده به همین خاطر هم تماس گرفتم و حالشان را پرسیدم. ولی اینکه آقای مظاهری هم مصدوم شده را الان می‌شنوم. اگر می‌دانستم حتماً با ایشان هم تماس می‌گرفتم و حالشان را می‌پرسیدم. خدا را شکر می‌کنم که دو گلر خوب در استقلال حضور داشتند که در چنین شرایطی توانستند به خوبی جایگزین هم شوند. من هم تلاشم را می‌کنم تا هم شرایط بدنی و هم فنی خودم را ارتقا بدهم تا مثل این دو دروازه‌بان بتوانم در چنین مواقعی در خدمت استقلال باشم.