آرش رضاوند که تحت هر شرایطی فیکس است (شاید به این دلیل که استقلال در پست او بازیکن زیادی ندارد) از کمترین خلاقیت بهره می‌برد و معمولاً شاهد نمایشی معمولی از او هستیم، درست مثل دقیقه ۲۷ بازی که می‌توانست با یک دریبل ساده تیمش را صاحب موقعیت خوبی کند اما توپ را لو داد.

از رضاوند به خاطر پست حساسی که در استقلال دارد، انتظار بیشتری می‌رود. یک هافبک هجومی آن هم در تیمی چون استقلال باید به مراتب خلاقیت و تکنیک بیشتری داشته باشد که خب رضاوند ندارد و معمولاً چیز خاصی به خصوص در بازی‌های بزرگ از او نمی‌بینیم.