محدثه جوادی؛ جواد فروغی پرستاری که با طلا آوردنش در المپیک تاریخ ساز شد، با تمرینات کمی داشت توانست در مسابقات جام ریاست فدراسیون جهانی هم طلایی شود. می‌توان فروغی را پرستاری دانست که معدن طلا دارد چرا که در هر مسابقه ای شرکت می‌کند با یک مدال طلا باز می‌گردد. فروغی علاقه زیادی به رشته تیراندازی دارد و دوست فرزندانش نیز مانند او قهرمان بار بیایند چرا که عقیده دارد تیراندازی ذهن را باز می کند. گفت و گوی خبرورزشی با جواد فروغی را در زیر بخوانید:
از این چند ماه بگویید؛ بعد از مدالی که در المپیک گرفتید برخورد مردم با شما چگونه بود؟
مدالی که در توکیو کسب کردم باعث شد این رشته در بین مردم خیلی شناخته شود. مردم با تیراندازی آشنا شدند و این اتفاق بسیار بزرگ و خوبی برای این رشته بود. مردم در این چند ماه خیلی به من لطف داشتند و از زمانی که به ایران آمدم تا دو سه ماه درگیر مراسم‌ها و برنامه های تلویزیونی بودم، خوشحالم که توانستم کاری کنم تا این رشته شناخته شود. محبت این مردم مهربان را فراموش نخواهم کرد.
شرایط تمرینی‌تان بعد از المپیک چگونه بود؟ تمرینات منظمی داشتید؟
راستش را بخواهید نه؛ دو ماهی درگیر مراسم‌ها و برنامه های تلویزیونی بودم و بعد از آن به پیاده روی کربلا رفتم و چند روز در درمانگاه کربلا، خدمات پزشکی به زائران اربعین رساندم. فکر می کنم یک ماه بیشتر با احمد نجفی سرمربی‌ام و چند تن از عزیزانی که می‌توانند در تپانچه آینده داشته باشند، تمرین کردم اما خدا را شکر با همین تمرینات کم توانستم مدال طلا در بخش میکس را کسب کنم.
چگونه با تمرینات کمی که داشتی مدال گرفتید؟
تمرینات خوبی در این یک ماه داشتم اما مهمتر از تمرین، حفظ تمرکز در زمان مسابقه و کنترل ذهن است. خوشحالم که توانستم یک مدال دیگر در این رقابت‌ها کسب کنم.
شرایط مسابقات چگونه بود؟
کشور لهستان میزبان مسابقات بود و می توانم بگویم غول های تیراندازی دنیا در این رقابت ها حضور داشتند، چرا که این مسابقات دعوتی بود و هرکسی نمی توانست در این مسابقات تیر بزند اما رقبایم کمی نسبت به مسابقات المپیک افت کرده بودند.
برنامه شما برای آینده چیست؟
من دوست دارم تا جایی که می شود این رشته را ادامه دهم اما برنامه اصلی ام برای مسابقات آسیایی و المپیک ۲۰۲۴ پاریس است. خدا را شکر تیراندازی رشته ای است که با سن و سال کاری ندارد و تا جایی که بتوانم ادامه می دهم.
اگر تیراندازی نبودید چه رشته ای را انتخاب می کردید؟
شاید کوهنورد می شدم چرا که خیلی این رشته را دوست دارم اما به دلیل کارم نمی توانم زیاد به کوه بروم. به شنا نیز علاقه دارم.
اهل فوتبال هم هستید؟
نه آنچنان؛ بیشتر فوتبال‌هایی که خیلی مهم است را تماشا می کنم مثل بازی‌های ملی، بازی‌هایی که یک طرف آن پرسپولیس باشد یا استقلال را دوست دارم اما طرفدار هیچ کدام نیستم.
دوست داری بچه هایت مانند خودت قهرمان شوند؟
بله؛ تیراندازی رشته ای است که به باز شدن ذهن کمک می کند. دوست دارم آنها نیز تیرانداز شوند. همسرم مربی تیراندازی است و دخترم قبلا کلاس‌های تیراندازی رفته و الان نیز کم و بیش تیر می زند. اگر علاقه داشته باشند، من نیز به آنها کمک می کنم.
همسر شما مربی است؟
بله، همسرم به کلاس‌های مربیگری رفته و مدرکش را گرفته است. الان نیز دو ماهی است مربی شده. ما یک باشگاه اطراف محل زندگیمان داریم و همسرم دو ماهی است در آن جا مشغول به تیراندازی است.
شما به مربیگری علاقه دارید؟
بله؛ دوست دارم در آینده مربی شوم، اما در حال حاضر تمرکزم روی مسابقات خودم است. زمانی که از این رشته خداحافظی کردم حتما مربی می شوم.
