پدر نواک جوکوویچ ستاره تنیس جهان گفته بمباران موشکی ناتو در صربستان در سال ۱۹۹۹ که نواک را مجبور کرد برای رسیدن به پناهگاه با ترس و وحشت در خیابان‌ها بدود،  آسیب روانی سنگینی به قهرمان فعلی جهان وارد کرده که تا اخر عمر همراه اوست.

نوله در آن زمان با پدربزرگ خود در منطقه بانجیکا در بلگراد زندگی می‌کرد در حالی که پدرش سرجان و مادرش دیانا بیشتر اوقات در منطقه ای کوهستانی زندگی می‌کردند که ۴ ساعت با بلگراد فاصله داشت.

این زوج شبانه‌روز کار می‌کردند تا هزینه‌های تنیس بازی کردن نواک را که در حال قرار گرفتن در مسیر پیشرفت در تنیس در شهر بلگراد بود را تامین کنند، شهری که او در آن شاهد بمبارانی بود که به قصد بیرون کردن ارتش صربستان از کوزوو صورت گرفت.

سرجان از برخی تجربیات پسرش قبل از تبدیل شدن به یک ستاره حرف زده و گفته او لحظات بسیار سختی داشته و اعتراف کرده که او در حال از دست دادن زندگی خود بوده است: «هرگز آن‌هایی که عامل بمباران بودند را نمی‌بخشم. نواک ۱۲ ساله بود. یک بمب بزرگ و مهیب در منطقه راویچکا افتاد، همه پنجره‌های آپارتمان در منطقه بانجیکا خرد شدند. ما از تخت به پایین افتادیم، شروع کردیم به دویدن بیرون از خانه و فریاد می‌زدیم خدایا ما را نجات بده، اینها آسیب‌های روانی است که تا آخر عمر می‌ماند و تاثیر خود را می‌گذارد.»

خود جوکوویچ گفته سختی‌هایی که در دوران کودکی کشیده تاثیر زیادی در مسیر حرفه‌ای تنیس او داشته است. او در سال ۲۰۱۱ از زندگی در پناهگاه حرف زد: «هر کس که می‌توانست به آنجا می‌آمد، هیچ محدودیتی وجود نداشت. به مدت ۳ ماه ما هر شب به خاطر بمباران ساعت ۲ تا ۳ از خواب بیدار می‌شدیم. یک جورهایی همین تجربه‌ها من را به یک قهرمان تبدیل کرد، باعث شد همه ما محکم‌تر شویم که عطش فراوانی برای موفقیت داشته باشیم.»

پدر جوکوویچ می‌گوید پسرش یک‌دندگی و سختکوشی را از او به ارث برده است. او همچنین می‌گوید رکوردی در مسابقه دادن با نواک دارد که کمتر کسی در تنیس جهان دارد: «اولین بار وقتی ۱۱ سال داشت من را شکست داد، از آن موقع هیچ‌وقت  نتوانستم او را شکست دهم، الان او ۱۰۰-۱ از من جلو است‌.»