روند شکست ناپذیری و تعداد کم گلهای خورده تیم استقلال باعث توجه کارشناسان شده و هریک از آنها اشاره‌هایی متفاوتی نسبت به روش فصل جدید تیم فرهاد مجیدی داشته‌اند.
با کنار هم قرار دادن این صحبت‌ها می‌توان دریافت استقلال تنها از نظر دروازه بان و بازیکنان در خط دفاع تیم خوبی نیست بلکه فاصله کم بین مدافعان وهافبک‌ها همچنین فاصله نزدیک هافبکها با مهاجمان در شروع‌های مجدد و یا در بازگشت به عقب، باعث شده این تیم کمترین فضای ممکن را به حریفانش بدهد و از طرفی در صورت لو رفتن توپ توسط هر یک از بازیکنان این سه خط، به دلیل نزدیکی دیگر بازیکنان هم تیمی، خطری دروازه استقلال را تهدید نکند.
در واقع می‌توان گفت اگر اعضای تیم استقلال را به یک دست با پنج انگشت تشبیه کنیم این پنج انگشت در هنگام دفاع و حمله مانند یک مشت کنار هم جمع شده و در قسمت عقب و جلوی زمین با هم حرکت می‌کنند. این مشت مستحکم تاکنون توانسته در طول ۱۲ بازی اخیر ۸ برد به دست بیاورد و هیچ باختی را تجربه نکند. تیمی‌که کمترین گل خورده را داشته و با روش جالب توجه دفاعی‌اش در فصل جدید، مانند یک مشت آهنی هم بر سر حریفانش خراب می‌شود و هم مقابل تیم‌هایی که به دروازه‌اش حمله می‌کنند می‌ایستد.
از دیگر نکات مهم در این روش جالب تیم استقلال، آشنایی تک تک نفرات اصلی و ذخیره این تیم با وظایف بازی در سیستم مشت آهنی است. چراکه هر زمان در خط دفاعی نفراتی مثل دانشگر یا آقاسی باهم جابجا شده و یا محمدحسین مرادمند در ترکیب نبوده ، نفرات جایگزین با بازیکنان خط جلویی شان که گاهی زبیر نیک نفس و گاهی چشمی‌یا رضاوند و مهدی پور هستند ، کاملا هماهنگ عمل می‌کنند که مشخص می‌کند آبی پوشان تهرانی در تمرینات خود به کرات روی این استراتژی کار کرده‌اند.
