رالف رانگنیک سرمربی منچستریونایتد مردی است که به همه جزئیات توجه میکند و قبل از اینکه هدایت منچستریونایتد را به عهده بگیرد وقت زیادی روی مطالعه وضعیت این تیم گذاشته بود.
او بدون شک یکی از مربیانی است که از آنها به عنوان «مغزهای فوتبال جهان» نام برده میشود. به همین دلیل چنین مربیای قطعاً قبل از آمدن به منچستریونایتد میدانسته این تیم با چه مشکلاتی روبهرو است. با این وجود، طبق گفته منابع نزدیک به این مربی آلمانی، او از زمان حضور در منچستریونایتد از اینکه باشگاه تا چه حد نسبت به گذشتههای پرافتخار خود سقوط کرده و در چه مسیر بدی قرار گرفته، شوکه شده است.
رانگنیک بعد از شکست هفته قبل تیمش مقابل ولورهمپتون که دوشنبه گذشته رقم خورد، به شدت از شرایط موجود در یونایتد ناامید شده است، ناراحتی او البته قابل درک است اما شدت ناراحتی به گفته نزدیکانش فراتر از حدی بوده که فقط به یک شکست مربوط شود. بیماریای که در تیم منچستریونایتد وجود دارد، که علائم آن را میشد در نمایش این تیم مقابل نوریچ و نیوکاسل هم دید، برای رانگنیک این موضوع را روشن ساخت که کارش در حال حاضر بیش از چیزی که فکرش را کرده سخت است.
حالا او درک میکند که رسیدن به جمع چهار تیم برتر لیگ برتر انگلیس و کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا، که در بدو ورودش به اولدترافورد آن را قابل دسترس و منطقی میدانست، کاری بسیار سخت است. زمانی که در اواخر نوامبر هدایت منچستریونایتد را برعهده گرفت، نمیتوانست تصور کند که بازی مرحله سوم جام حذفی انگلیس در این مقطع فصل یک مسابقه حیاتی برای او و تیمش باشد و حتی بقای او به چنین دیداری وابسته باشد.
یونایتد در اولدترافورد میزبان استون ویلا است و برای اینکه اوضاع از اینکه هست برای رانگنیک و شاگردانش بدتر نشود نیاز است که آنها در سطحی به مراتب بالاتر از قبل به میدان بروند و میزان مسئولیت پذیری نزد تک تک بازیکنان به حد چشمگیری افزایش یابد.
ناهمگونی تاکتیکی
انسجام و همدلی نکته کلیدی برای رساندن این تیم منچستریونایتد به قهرمانی در جام حذفی و همچنین رسیدن به جمع چهار تیم برتر جدول است. از همین پنج هفته اول حضور رالف در یونایتد مشخص شده که او نمیتواند سبک فوتبال مورد علاقه خود که از آن با عنوان سبک «راک اند رول» یاد میشود را در تیم با وجود بازیکنانی مثل کریستیانو رونالدو و برونو فرناندش اجرا کند.
به طور ویژه او متوجه شده که این سبک بازی با نحوره بازی مدافعانی که در اختیار دارد قابل تطبیق نیست. هری مگوایر در قلب خط دفاعی که در جام ملتهای اروپا در تابستان گذشته یکی از ستارههای تیم ملی انگلیس و کل تورنمنت بود حالا در بدترین شرایط فوتبالی خود به سر میبرد طوری که خودش هم به تازگی اعتراف کرده که سطح عملکردش پایینتر از سطح انتظار است و از این وضعیت رنج میبرد.
کم کردن فاصله
کادر فنی رالف رانگنیک هم به این نتیجه رسیدهاند که سطح وضعیت جسمانی تیم پایینتر از حدی است که آنها انتظارش را داشتند. اما واقعاً رانگنیک تا چه حد میتواند تیم را به انسجام و همدلی برساند؟
مقامات منچستریونایتد او را با این امید به اولدترافورد آوردند که یونایتد تحت نظر او از لحاظ تاکتیکی بازی مدرن و چشمگیری را به نمایش بگذارد و فاصله این تیم با تیمهای یورگن کلوپ و پپ گواردیولا یعنی لیورپول و منچسترسیتی که هر دو دشمنان قدیمی یونایتد به حساب میآیند کم شود.
اما هنوز هیچ موفقیتی حاصل نشده است. او البته به این نتیجه رسیده که اگر قرار است مثل مربیان قبلی منچستریونایتد ناکام باشد، بهتر است این کار را به سبک خود انجام دهد. سبک او یعنی بازی پرسرعت، با پرسینگ شدید، یارگیری منطقه ای و تاکتیک تهاجمی، چیزی که باعث شد او در باشگاههای هوفنهایم و لایپزیش به شهرت برسد، باشگاه هایی که به معنای واقعی کلمه زیر نظر رانگنیک متحول شدند.
دردسری به نام مربی موقت
رانگنیک همچنین با مشکلی که همه مربیان موقت با آن مواجهند، رو به رو شده است. رافا بنیتس از این عنوان مربی موقت در چلسی متنفر بود و اعتقاد داشت که عنوان موقت باعث شده اتوریته و اقتدار او در این تیم از بین برود. رانگنیک البته دو سال حکم مشاوره را در قرارداد خود از تابستان سال آینده دارد و در صورتی که از مربیگری تیم هم کنار برود میتواند از این نقش خود برای گذراندن باشگاه از روزهای بحرانی کمک کند. اما همان نقش هم در حال حاضر و با توجه به روندی که تیم دارد، متزلزل به نظر میرسد.
اگر قرار باشد مربیانی مثل اریک تنهاخ یا مائوریتسیو پوچتینو به منچستریونایتد بیایند، ادامه حضور رانگنیک در این باشگاه بیمعنی میشود. نقش او فقط در صورتی میتواند مفید باشد که مربی تیم با نظر او انتخاب شود یا اینکه دست کم با سبک کاری او تیم را پیش ببرد. اما حضور مربیانی مثل پوچتینو و تن هاخ به این معنی است که رانگنیک باید خودش را با برنامههای آنها هماهنگ کند و عملاً نقش سطح پایینتری را نسبت به آنها خواهد داشت.