خوردن ۱۰ گل در ۱۴ بازی آمار خوبی برای مدافع عنوان قهرمانی نیست. شاید این موضوع بیشتر انتقادات را متوجه حامد لک و مدافعان پرسپولیس کند اما بی تعارف نمی‌توان از نقش بی بدیل احمد نوراللهی درفصل گذشته در فاز دفاعی گذشت.
پرسپولیس در دیدار مقابل پدیده مشهد هم دروازه‌اش باز شد که در ۱۳ بازی قبلی فقط ۳ گل به حریفان زده بود. بررسی آمار دریافت ۱۰ گل در ۱۴ بازی به راحتی نشان می‌دهد خط دفاعی این تیم که مهم ترین عامل قهرمانی‌های متوالی این تیم در فصول گذشته بود، در این فصل از استحکام کافی برخوردار نیست. هافبک‌های دفاعی پرسپولیس نیز هنوز نتوانسته‌اند هماهنگی لازم برای تخریب بازیسازی حریفان و جلوگیری از حملات تیمهای مقابل داشته باشند. این تیم روی ضربات ایستگاهی گلهای ساده‌ای می‌خورد که اعصاب یحیی گل محمدی را به هم ریخته است.
در همین راستا شنیدیم مربیان پرسپولیس پس از پایان بازی با پدیده مشهد در جمع خصوصی خود گفته‌اند: اگر احمد نوراللهی را داشتیم الان با اختلاف امتیاز صدرنشین بودیم!
حرفی که پربیراه هم نیست. پرسپولیس هنوز جای خالی احمد نوراللهی را پر نکرده و غیبت او در ترکیب پرسپولیس به شدت احساس میشود. در فصول اخیر و به خصوص فصل قبل، مهم ترین عامل ایجاد تنوع تاکتیکی در پرسپولیس احمد نوراللهی بود.
در غیاب احمد نوراللهی پرسپولیس چاره‌ای جز متمایل شدن به کناره‌ها و تکرار تاکتیک ارسال از جناحین ندارد. در واقع علیرغم انتقادات از گل محمدی در پافشاری روی سیستم دو مهاجم، این سرمربی در حال حاضر از ابزار کافی برای استفاده از عمق برخوردار نیست و غیبت احمد نوراللهی و عدم جذب جانشین برای او، تنوع تاکتیکی برای پرسپولیس را به حداقل رسانده است.
احمد نوراللهی با شوت‌های سرکش خود گره بازی‌ها را باز کرده و گلهای حساسی برای پرسپولیس به ثمر می‌رساند. شاید سیامک نعمتی تا حدودی توانسته باشد این خاصیت را نشان دهد اما خیلی‌ها معتقدند مهدی ترابی نیز با آن مهدی ترابی فصل گذشته فاصله گرفته است. ستاره ای که تله پاتی خوبی با احمد نوراللهی داشت و بسیاری از امتیازات فصل گذشته پرسپولیس روی همکاری این دو به‌دست آمد.
حالا باید به یحیی گل محمدی حق داد که به دنبال خرید یک‌هافبک دفاعی بازیساز، گلزن و تأثیرگذار در حد و اندازه‌های احمد نوراللهی باشد. البته بعید است در نیم فصل و نقل و انتقالات زمستانی چنین فوتبالیستی پیدا شود.
