تیم ملی ایران در مرحله مقدماتی این رقابت ها توانسته بود کامبوج را شکست دهد اما در مرحله نیمه نهایی جام ملت ها دوباره حریف کامبوج شدیم و آنها در تایلند برای جبران شکست بازی قبل مقابل ایران صف‌آرایی کردند.
بازی با حملات تند و تیز کامبوجی ها همراه بود و بازیکنان تیم ملی هنوز خودشان را در زمین پیدا نکرده بودند که گل اول را دریافت کردیم و عقب افتادیم. ایران در دقیقه ۱۳ گل خورد اما زنده یاد صفر ایرانپاک توانست در دقیقه هجدهم بازی را به تساوی بکشاند.
اما اتفاق اصلی در نیمه دوم رقم خورد. جایی که دو تیم بازی برابری را از خود به نمایش گذاشته و مرتبا دروازه یکدیگر را تهدید می‌کردند. در اوایل نیمه دوم ایران صاحب یک ضربه پنالتی شد. بازی یک بر یک مساوی بود و درست در لحظاتی که مربیان در حال تصمیم گیری برای انتخاب پنالتی زن ایران بودند، زنده یاد ناصر حجازی از درون دروازه فریاد کشید که من می خواهم پنالتی را بزنم.
او حدود ۱۰۰ متر از دروازه ایران با سرعت و شتاب خودش را به دروازه کامبوج رساند. توپ روی نقطه پنالتی کاشته شده بود و زنده یاد حجازی پس از اینکه با عجله و دوان دوان خودش را به توپ رساند بدون اینکه مکث کند بلافاصله اقدام به شوت زنی کرد که در عین ناباوری توپ از بالای دروازه سقف آسمان را شکافت و به بیرون رفت.
حجازی نیز بلافاصله دوباره دوان دوان ۱۰۰ متر به سمت دروازه ایران برگشت و درون دروازه جای گرفت! بازیکنان نیز همه از اینکه چنین پنالتی حساسی از دست رفته است شوکه شده بودند. البته حجازی یکی از پنالتی زن های خوب تیم ملی بود و در تمرینات پنالتی های بسیار قشنگی میزد اما در آن لحظه عجولانه تصمیم گرفت و اقدام به شوتزنی کرد که پنالتی از دست رفت.
خوشبختانه چند دقیقه بعد قلیچ خانی گل دوم ایران را وارد دروازه کامبوج کرد تا با نتیجه دو بر یک دوباره حریف را شکست دهیم و راهی فینال جام ملت‌های آسیا شویم.
