صعود تیم ملی به جام جهانی همچنان سوژه اول بسیاری از محافل فوتبالی و کارشناسان این رشته است. ابراهیم قاسمپور از مربیان اسبق تیم ملی فوتبال کشورمان در گفت‌وگو با خبر ورزشی، درباره صعود ایران به جام جهانی و تاثیر این اتفاق خوشحال کننده بر اجتماع، همچنین ماندن یا نماندن اسکوچیچ و تدارکات لازم برای حضور موفق در جام جهانی اظهاراتی را مطرح کرد.

پس از مسجل شدن صعود ایران به جام‌جهانی چه اتفاقاتی را در ایران شاهد بودید؟

واقعا شور و شعف فوق العاده ای در کشور ایجاد شد. دیدیم که مردم به خیابان ریختند و به نوعی برای ساعاتی مشکلات معیشتی شان، ناشی از تورم و وضعیت بد اقتصادی را فراموش کردند. این ثابت می‌کند که فوتبال چه مقوله بزرگی در دنیاست که می‌تواند به سادگی پا روی همه مشکلات بگذارد. جا دارد این صعود را به همه اهالی فوتبال تبریک بگویم و امیدوارم که پس از ۶ دوره صعود به جام جهانی این بار به مرحله دوم راه پیدا کنیم.

بازی ایران و عراق را چطور ارزیابی کردید؟

تیم عراق در ۲۰ دقیقه اول تحت تاثیر شرایط بدش در جدول بی مهابا حمله می‌کرد و برد و باخت برایش اهمیتی نداشت. البته بازیکنان ما هم متاسفانه در روزهای قبل از بازی، در گوششان خوانده بودند که ما با یک مساوی به جام جهانی می‌رویم! به همین خاطر کمی‌دست به عصا بازی می‌کردند ولی کم کم به بازی مسلط شدند و در همان نیمه اول دو بار توپ را به تیر دروازه زدیم و چندین موقعیت را دروازه‌بان عراق از بچه‌ها گرفت. در کل ما از هر نظر به عراق می‌چربیدیم و در نهایت تجربه لژیونرهایمان کمک کرد تا نه تنها احساسی فوتبال بازی نکنیم بلکه با منطق و بر مبنای اصول، به گل برسیم و صعود کنیم.

چه تدبیری برای سه بازی پایانی باید اندیشیده شود؟

باید با قاطعیت و جدیت بیشتر نتایج بهتری بگیریم. دیگر برای من فرقی نمی‌کند که با چه تیم‌هایی بازی می‌کنیم. بی تفاوت نباشیم. برعکس باید از این فرصت برای مرور کارهای تاکتیکی استفاده کنیم. از طرفی با اینکه معتقدم فاصله خیلی کمی‌بین نفرات اصلی و ذخیره است می‌توان در این حد فاصل فرصتی هم به نفرات ذخیره داد، به شرطی که تیم لطمه نخورد. چون نیمکت نشینان ما اگر از نفرات اصلی برتر نباشند کمتر هم نیستند.

نظرتان درباره اسکوچیچ و حضور ایران با این مربی در جام جهانی چیست؟

من از کسانی بودم که در ابتدا مخالف انتخاب اسکوچیچ بودند و هنوز هم سر حرفم هستم. شاید به عده ای بر بخورد ولی به نظر خودم حرف‌هایم قانع کننده است. من معتقد بودم اگر کی‌روش را برمیداریم باید یک مربی همتراز، با کارنامه موفق مثل او جایش بنشانیم. البته از وقتی اسکوچیچ آمد نتایج خوبی گرفتیم و او هم انرژی‌اش را گذاشت و سهمی‌هم در این موفقیت داشت ولی به نظر من بیشتر این موفقیت و صعود به توانایی‌های بچه‌های تیم ملی برمی‌گردد. به تجربیاتی که آنها داشتند و کمتر اتفاق افتاده که ما چنین لژیونرهایی در تیم ملی داشته باشیم. من همچنان روی حرف قبلی ام هستم.

اما عزیزی‌خادم در آخرین تمرین پیش از بازی در جمع ملی‌پوشان گفت با همین کادرفنی به جام جهانی می‌رویم.

طبیعی است. اگر غیر از این می‌گفت اشتباه می‌کرد، اما قبل‌تر هم، از این قبیل قول‌ها شنیده ایم. کاری به این حرف‌ها ندارم. من معتقدم اگر قرار است تغییری ایجاد شود همین حالا ایجاد شود تا فرصت و زمان را از دست ندهیم. سوابق نشان داده با تصمیمات عجولانه و فرمالیته ایران تنها زمان را از دست داده است. اگر هم قرار است اسکوچیچ بماند، رسما در نشستی آن را به همه اعلام کنند تا او هم برنامه ریزی درستی داشته باشد. سراغ بازی‌های تدارکاتی بی ارزش با تیم‌هایی مثل لبنان و سوریه نرویم که تنها به دردمان نمی‌خورد بلکه آنها از ما استفاده می‌کنند.

توصیه اصلی و جدی شما به فدراسیون چیست؟

این که بازی‌های تدارکاتی با تیم‌های قدرتمند از قاره آمریکای جنوبی، اروپا و آفریقا برای تیم ملی در نظر بگیرند. سراغ تیم‌هایی مثل ونزوئلا و از این دست که در دوره قبل برای تیم ملی انتخاب شدند نروند. تیم‌هایی را بیاورند که ما را تحت فشار قرار دهند. نقاط ضعفمان بیرون بزند و نقاط مثبت مان تقویت شود. ما حالا بر تر از آسیاییم ولی هنوز به اروپا نرسیدیم. اگر این برنامه‌ریزی نداشته باشیم باز هم به دور بعد راه نمی‌یابیم و باز هم میرویم بعد از سه بازی اوت می‌شویم و دوباره همان آش است و همان کاسه.