۱- آنها در آخرین لحظات ترابی را هم از دست دادند تا تنها با ۱۲ بازیکن بزرگسال به مصاف فولادی بروند که در نقل و انتقالات نیم‌فصل حسابی تقویت شده بود. پرسپولیس در نیمه اول حتی یک موقعیت جدی گلزنی هم خلق نکرد و البته گل کمال هم به درستی آفساید اعلام شد. بعد از گل کولیبالی انتظار می‌رفت پرسپولیس سر تا پا حمله شود اما این اتفاق رخ نداد و شاگردان یحیی در خلق موقعیت اصلاً موفق عمل نکردند. 

۲- جریان بازی همان‌طور پیش رفت که فولاد می‌خواست. آنها به موقع گل زدند و بازی را مدیریت کردند تا با پیروزی به رختکن بروند. در شروع نیمه دوم پرسپولیس تیم بهتری شد و عبدی در دقیقه ۵۳ اگر بدشانس نبود می‌توانست بازی را به تساوی بکشاند اما ضربه او به شکل عجیبی از بالای دروازه به اوت رفت. مشکل پرسپولیس البته بیشتر در خط میانی بود که چند مهره کلیدی‌اش را نداشت و نمی‌توانست خیلی موقعیت ایجاد کند. 

۳- اخراج دقیقه ۶۳ مهدی شیری که همه را به یاد فینال آسیا انداخت! کار پرسپولیس را سخت‌تر هم کرد. شیری در حالی آن خطا را انجام داد که قبلاً یک اخطار داشت و اصلاً لزومی هم به آن خطا در وسط زمین نبود. پرسپولیسی‌ها بعد از این اخراج سعی کردند با دوندگی بیشتر جای خالی شیری را پر کنند. یحیی البته عالیشاه، نعمتی، صفروف و هنانوف را راهی میدان کرد تا پرسپولیس با بازی انتحاری بتواند نتیجه را جبران کند. 

۴- دقیقه ۸۱ حمید بوحمدان هم اخراج شد تا هر دو تیم ۱۰نفره شوند. پرسپولیس هم در دقایق آخر حسابی بر فشار حملات خود افزود و مهدی عبدی به شکل عجیبی یک فرصت تک به تک را از دست داد تا آه از نهاد پرسپولیسی‌ها بلند شود. شاید اگر عبدی گلزن بود در همان نیمه دوم ۲ گل می‌زد و دبل می‌کرد تا سرنوشت بازی هم عوض شود اما فولاد خوش‌شانس بود که عبدی گلزن نشان نداد و پرسپولیس در روزی که کلی غایب داشت برای اولین بار در سوپرجام گل خورد و جام را هم از دست داد تا یحیی متوجه شود که کارش در نیم‌فصل دوم لیگ برتر هم خیلی سخت است و باید به فکر تقویت پرسپولیس باشد. او در کنفرانس مطبوعاتی هم از عملکرد باشگاه در نقل و انتقالات گلایه کرده بود و البته در بازی با فولاد مشخص شد که پرسپولیس در چند منطقه از زمین مشکل دارد و حتماً باید تقویت شود. پرسپولیسی که در لیگ دو بار فولاد را برده بود اما در سوپرجام مغلوب تک‌گل کولیبالی شد و در نهایت جام را از دست داد. پرسپولیسی‌ها البته در نیمه دوم بد بازی نکردند و موقعیت‌هایی هم داشتند اما برای بردن جام باید گل هم می‌زدند و حداقل بازی را به وقت‌های اضافه و ضربات پنالتی می‌کشاندند.