فوتبالیست‌ها، مربیان و صاحبان باشگاه‌ها باخت را دوست ندارند. و اگر ببازند به دنبال بهانه می‌گردند؛ مانند مصدومیت‌ها، ازدحام برنامه یا تصمیمات بد داوری.

اما برخی از این ستاره‌ها بهانه‌های عجیب و غریبی برای نتایج غیرقابل قبول‌شان آوردند که سوژه شدند. نشریه «سان» هفت مورد از عجیب‌ترین بهانه‌ها در دنیای فوتبال را برشمرده است که با هم می‌خوانیم.

پپ گواردیولا

معمولاً وقتی برنده می‌شوید آواز خوشحالی می‌خوانید، اما گواردیولا نه. پس از اینکه سیتی در جام اتحادیه در سال ۲۰۱۷ در ضربات پنالتی از سد ولورهمپتون گذشت، سرمربی اسپانیایی به توپ حمله کرد. او می‌گفت: «قابل قبول نیست، این توپ برای رقابت در چنین سطح بالایی قابل قبول نیست. خیلی سبک است، اصلاً توپ خوبی نیست. گل زدن با چنین توپی غیرممکن است و چون ما بردیم مشخص است که بهانه نمی‌آورم. همه بازیکنانم می‌گفتند: این چه توپی است؟ متأسفم که این توپ برای رقابت جدی مناسب نیست. برای بازاریابی و پول خوب است اما قابل قبول نیست. اصلاً وزن ندارد.»

ژوزه مورینیو

در سال ۲۰۱۴ زمانی که اپراتور نورافکن‌ها و هواداران در جریان بازی چلسی مقابل کوئینزپارک‌رنچرز در لوفتوس‌رود خوابیده بودند، به آقای خاص برخورد. آبی‌ها با نتیجه ۲-۱ جلو بودند و به سختی تلاش می‌کردند، اما مورینیو از نور و هواداران راضی نبود. او غرغرکنان گفت: «فکر می‌کنم مردی که مسئول نورها بود مانند تماشاچیان خواب بود. ۲۰ دقیقه طول کشید تا بفهمد هوا تاریک است، اما برای من ۳۰ دقیقه طول کشید تا بفهمم استادیوم خالی نیست. وقتی گل زدیم تازه متوجه شدم ورزشگاه پر است.»

سرالکس فرگوسن

در سال ۱۹۹۶، ساوتهمپتون در نیمه اول بازی لیگ برتر، منچستریونایتد را به خشکشویی فرستاد. یونایتد که نیمه اول ۳-۰ عقب افتاده بود، با لباسی کاملاً متفاوت به نیمه دوم رفت. دلیلش؟ چون ستاره‌های یونایتد نمی‌توانستند همدیگر را در لباس خاکستری پیدا کنند! فرگی پس از سوت پایان بازی گفت: «بازیکنان راه‌راه خاکستری را دوست ندارند. آن‌ها به سختی می‌توانند یکدیگر را پیدا کنند. مجبور شدیم لباس را عوض کنیم.»

آلن پاردو

نیوکاسل تحت هدایت آلن پاردو در سال ۲۰۱۲ در استمفوردبریج با نتیجه ۲-۰ از چلسی شکست خورد، و همه‌ این‌ها تقصیر کارناوال ناتینگ‌هیل بود. او فاش کرد: «امروز در مورد ما کمی بی‌انصافی شد. به دلیل کارناوال ناتین هیل نتوانستیم بازی را به یکشنبه منتقل کنیم.» پاردو یک بار هم در بازی دوستانه پیش‌فصل مقابل رنجرز از طول چمن گلایه کرده بود.

محمد الفاید

مالک سابق فولام دوست صمیمی مایکل جکسون بود. او عاشق پادشاه پاپ بود که در هارودز پول زیادی خرج می‌کرد، به طوری که به طرز عجیبی مجسمه‌ای به افتخار او در کریون‌کاتیج ساخت. اما زمانی که مجسمه را پایین آوردند تیم سقوط کرد. الفاید شاکی شد و گفت: «این مجسمه خوش‌یمن بود و ما با این کار شانس باشگاه را گرفتیم و اکنون باید بهای آن را بپردازیم.»

بری فرای

هیچوقت نمی‌دانستیم که بری فرای اینقدر خرافاتی است و به نفرین‌های کولی‌ها اعتقاد دارد. اما سرمربی مرموز برای پایان دادن به روند شکست بیرمنگام در سال ۱۹۹۴ تصمیم گرفت که چمن را با ادرارش آبیاری کند! او گفت: «ما سه ماه را بدون پیروزی پشت سر گذاشتیم... ناامید بودیم، بنابراین من در هر چهار گوشه زمین ادرار کردم. نتیجه داد؟ خب ما شروع به برنده شدن کردیم، بنابراین فکر کردم که جواب داده، اما آن‌ها من را اخراج کردند، پس احتمالاً نه.»

ولادیسلاو واشچوک

اسپانیا در جام جهانی ۲۰۰۶ تیم درخشانی داشت و بدترین شکست تاریخ اوکراین را در نتیجه ۴-۰ در مرحله گروهی به آن‌ها تحمیل کرد. اما واشچوک شگفت‌انگیزترین بهانه را برای باخت کشورش داشت. سر و صدای حیات وحش خارج از هتل، باعث شد کل شب قبل از بازی را بیدار بمانند. او گفت: «صدای قورباعه‌ها نگذاشت چشم روی هم بگذاریم. همه توافق کردیم که چندتا چوب برداریم و آن‌ها را شکار کنیم.»