حتی اگر استقلال ۶ امتیاز بیشتر از پرسپولیس داشته باشد و حتی اگر تفاضل گل آبی‌ها هم بهتر باشد، باز هیچ دلیلی ندارد سرخپوشان را فاقد شانس جدی قهرمانی بدانیم. فوتبال سرزمین جادوهاست و در ۶ هفته هزار اتفاق ممکن است رخ بدهد. فراموش نکنید رئال مادرید به آسان‌ترین شکل ممکن می‌توانست از لیگ قهرمانان اروپا حذف شود، اگر دوناروما دروازه‌بان پاری‌سن‌ژرمن فقط یک لحظه دچار غفلت نمی‌شد. همینطور در لیگ ایتالیا همه اینتر را با فاصله بخت مسلم قهرمانی می‌دانستند، اما رادو دروازه‌بان این تیم با یک اشتباه همه‌چیز را به باد داد. پس تکلیف لیگ ایران هم هنوز مشخص نیست و پرسپولیس منطقا نمی‌تواند از دبل هت‌تریک ناامید باشد، اما مشکل اینجاست که درون مجموعه سرخ‌ها، به دلایل مختلف اوضاع رو به راه به‌نظر نمی‌رسد.
چرا به شما بر نمی‌خورد؟
هزار بار گفته شده و ۱۰۰ هزار بار دیگر هم باید تکرار کرد که نتایج مسابقات دوستانه مهم نیست، اما توالی اتفاقات ناخوشایند در آن مهم است، جای بحث دارد. اینکه پرسپولیس ۳ گل از تیم ملی امید بخورد و ببازد، ۲ گل از نفت مسجدسلیمان دریافت کند و تن به مساوی بدهد و بعد هم ۲ گل از نیروی زمینی بخورد و به این تیم دسته دومی هم ببازد جالب نیست. معنادار است. بازیکن پرسپولیس باید از شکست بدش بیاید، باید نسبت به ناکامی حساس باشد. باید به او بر بخورد. انگار تیم فعلی از چنین ویژگی‌هایی خالی شده است. بازیکن پرسپولیس خجالت نمی‌کشد از اینکه یک تیم دیگر به جای او قهرمان جام حذفی شود. نه‌تنها اندوهگین نیست، بلکه با حضور در جشن قهرمانی تیم فاتح پایکوبی هم می‌کند! از بین رفتن خصیصه برتری‌طلبی در پرسپولیس جای بحث جدی دارد. آدم باورش نمی‌شود در این وضعیت سخت لیگ و بعد از از دست رفتن آسیا و سوپرجام و حذفی، همه اعضای کادرفنی کنار هم بایستند و عکس خندان و «سیزده به‌دری» بگیرند. نمایش اتحاد خوب است، اصلا کور شود هر آنکه نتواند دید، اما قدیم در پرسپولیس این کارها را در گرماگرم درو کردن جام‌ها انجام می‌دادند، نه وسط ناکامی‌های سریالی حتی وسط مسابقات دوستانه سطح پایین.
اقتدار یا فرافکنی؟
مهدی عبدی همان بازیکنی است که بعد از یک نیمه حضور در بازی دوستانه پرسپولیس و نیروی زمینی، ظاهرا بدون اجازه از کادرفنی تمرین سرخپوشان را ترک کرد و برای شرکت در جشن قهرمانی نساجی در جام حذفی راهی ورزشگاه آزادی شد. بعد از انتشار تصاویر عبدی در این جشن، انتقادات زیادی از او به عمل آمد. روز بعد هم کادرفنی اجازه تمرین به مهاجم قرمزها نداد. در شرایط عادی تصمیم یحیی گل‌محمدی درست بوده است، اما مشکل اینجاست که برای چندمین بار پیاپی با چرخه «ناکامی- اخراج» مواجهیم. اخراج مهدی شیری از تیم بعد از شکست برابر فولاد در جام حذفی بود و برخورد انضباطی با حامد لک نیز بعد از شکست دور از انتظار سرخ‌ها برابر تیم ملی امید اتفاق افتاد. حالا هم عبدی در حالی کنار گذاشته شده است که باخت قرمزها به نیروی زمینی در کانون توجه کاربران در فضای مجازی بود. موضوع ساده است؛ اگر واقعا دنبال تثبیت نظم در پرسپولیس هستید که دم‌تان گرم، اگر لازم باشد باید نصف نفرات اصلی را هم تنبیه کنید، اما اگر این تصمیمات خشن پیاپی برای توجیه هر ناکامی و تغییر فضای ذهنی هواداران است، چنین مسیری منجر به سعادت نخواهد شد. خود دانید.
