آرتین زهرابی؛ جواد نکونام دیشب با انتشار بیانیه ای از رد پیشنهاد سرمربیگری استقلال خبر داد.
او برای جواب منفی به این پیشنهاد، وارد تعارفات معمول با آجورلو نشد اما مهلت ۴۸ ساعته ای که برایش در نظر گرفته بودند را با ادبیات مناسب پاسخ داد.
برای آنهایی که با فوتبال ایران و جذابیت های رسانه ای استقلال و پرسپولیس آشنایی دارند، سخت نیست درک کنند اغلب مربیان بدون اینکه دچار وقت وقت کُشی شوند، به این پیشنهاد پاسخ مثبت می دهند.
نکونام اما مسیر دیگری را در پیش گرفت و همه چیز را سبک و سنگین کرد. او در فولاد خوزستان در قامت یک مربی موفق درخشیده و موقعیتی با ثبات دارد. قبول هدایت استقلال که فصل گذشته با فرهاد مجیدی پس از سال ها جام گرفت و تیم بی شکست لیگ محسوب می شد، مثال راه رفتن روی آتش است؛ پس نکونام بر سر ادامه راه مربیگری اش قمار نکرد و اجازه خرد و خمیر شدن احتمالی وجاهتش را نداد.
نکونام هر نتیجه ای منهای قهرمانی در لیگ برتر با استقلال می گرفت، با مجیدی مقایسه می شد؛ آن هم یک قیاس بی رحمانه که می توانست آینده مربیگری اش را تحت شعاع قرار بدهد.
نکونام می داند جزو مربیانی است که دیروز یا زود سرمربی استقلال خواهد شد؛ آن روز خیلی برای او دور نیست اما مسلما، زمان رخ دادن این اتفاق بسیار مهم است.
به نظر می رسد تشخیص زمانی نکونام و مشاوران او، همچنین محاسبات آنها دقیق بوده و یک تصمیم منطقی در این زمینه گرفته شده...
