امشب و از ساعت ۲۲:۳۰ به وقت تهران تیم ملی فوتبال کشورمان در نخستین دیدار تدارکاتی خود در مسیر رسیدن به جام جهانی مقابل الجزایر به میدان میرود. این بازی در شرایطی برگزاری میشود که اکثر تیمهای راه یافته به جام جهانی قطر تاکنون حداقل دو بازی دوستانه برگزار کردهاند. تیم ایران هم پیش از این شانس حضور در یک تورنمنت چندجانبه، بازی با تیم ملی کانادا و بازی با تیم ملی اروگوئه را داشت که هر کدام به دلیلی انجام نشد. یکی به خاطر اسپانسری تولیدکننده مشروبات الکلی، یکی به خاطر مسائل سیاسی و دیگری به خاطر دوری راه!
بازی امشب را هم نمیتوان یک بازی تدارکاتی قابل توجه درنظر گرفت. تیم الجزایر که ستارههای پرشماری در لیگهای معتبر دنیا دارد در مقابل ایران با بازیکنان ذخیره خود به میدان خواهد رفت. جمال بلماضی سرمربی الجزایریها گفته بود که تلاش میکند در بازی برابر ایران از بازیکنانی که کمتر بازی کردهاند استفاده کند. به این ترتیب علاوه بر غیبت ریاض محرز فوقستاره الجزایریها که در منچسترسیتی بازی میکند، بازیکنان دیگری نظیر اسماعیل بنناصر که با میلان قهرمان سریآ شد، اسلام سلمیانی، یوسف بلایلی و چند چهره سرشناس دیگر نیز امشب مقابل شاگردان دراگان اسکوچیچ به میدان نخواهند رفت. این بازی تنها از این جهت که بالاخره بازیکنان دست از تمرینات درون تیمی و پنالتی زدن و ابداع چالشهای جدید برای پر کردن اوقات فراغت برمیدارند و در یک مسابقه رسمی به میدان میروند قابل توجه است وگرنه از لحاظ آمادهسازی نمیتواند چندان کمکی به تیم ملی ایران کند. بازیکنان تیم ملی در این چند ماه مانده به جام جهانی باید مقابل بازیکنانی به میدان بروند که بتوانند آنها را تحت فشار قرار دهند، مخصوصا مدافعان که باید شرایط بازی کردن مقابل ستارههایی نظیر هری کین و رشفورد و ساکا و استرلینگ و پولیشیچ و گرت بیل را برای خودشان شبیهسازی کنند.
اگر در بازی امشب ستارهای مثل محرز حضور میداشت، میتوانست چنین شرایطی برای ملیپوشان فراهم کند اما با غیبت ستارههای الجزایر چنین اتفاقی بعید است. از همه اینها مهمتر بزرگترین مشکل بازی با الجزایر، نه خود الجزایریها و تصمیمات سرمربی آنها که وضعیت برنامهریزی فدراسیون فوتبال ایران است. صادقانه باید گفت که برنامهریزی بازی با الجزایر صرفا از روی اجبار و بدون هیچگونه نقشه راه قبلی صورت گرفته است. یعنی بازی با این تیم وقتی هماهنگ شد که تمام گزینههای ممکن برای برگزاری مسابقه دوستانه از دسترس تیم ملی خارج شده بودند و دیگر چارهای جز این باقی نمانده بود. از این بدتر معلوم نیست در ادامه قرار است چه اتفاقی برای تیم ملی رخ بدهد. وقتی ساعت ۳۰ دقیقه بامداد روز دوشنبه داور سوت پایان بازی را به صدا درآورد تیم ملی دوباره برمیگردد به همان شرایط سابق. دوباره بلاتکلیف میرود سراغ تمرینهای تمامنشدنی تا مدیران فدراسیون فوتبال ببینند آیا دوباره به شکل اتفاقی میتوانند از تیمی که گذارش به این طرفها افتاده یک بازی دوستانه بکشند بیرون یا نه.
فدراسیون فوتبال ایران به راحتی در نخستین فیفادی منتهی به جام جهانی فرصت چهار بازی دوستانه را به یک بازی دوستانه نصفه و نیمه تقلیل داد. در ادامه هم وضعیت احتمالا به همین منوال خواهد گذشت. روزی که تیم ملی به جام جهانی راه یافت همه رسانهها عاجزانه از مقامات فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش درخواست کردند بیخیال دعواهای داخلی و عزل و نصبها شوند. در این چند ماه منتهی به جام جهانی دندان روی جگر بگذارند و با سرنوشت یک تیم ملی و هشتاد و چند میلیون ایرانی بازی نکنند. اتفاقی که رخ نداد و بالاخره اولین فرصت بزرگ آمادهسازی تیم ملی از دست رفت. تلختر اینکه با ادامه وضعیت موجود فیفادیهای بعدی و فرصتهای آینده هم به همین شکل خواهند بود. امشب تیم ملی ایران در اولین بازی دوستانه خود در راه جام جهانی مقابل الجزایر به میدان میرود اما قرار نیست این مسابقه ضعفهای فدراسیون فوتبال را کاور کند. مردم باید بدانند و آگاه باشند که با این شرایط آمادهسازی تیم ملی همان نیمچه شانسی هم که برای کسب نتایج خوب در قطر داشت از دست میدهد.
باید فضای کاذب و مثبت اطراف تیم ملی شکسته شود. همه باید بدانند در برههای چند روزه که تمام تیمهای حاضر در جام جهانی حداقل دو و حداکثر ۴ بازی برگزار کردند تیم ملی ایران در کمپی که صاحبش برای اردو به اسپانیا رفته بود ماند و بازیکنانش مسابقه پنالتی با هم گذاشتند تا در نهایت بروند مقابل تیم دوم الجزایر قرار بگیرند. از این تیم ملی نباید انتظار خاصی داشت. شاید برخی کارشناسان و هواداران به نتایج تیم ملی انگلیس در لیگ ملتهای اروپا و شکست این تیم مقابل مجارستان اشاره کنند، ولی همه میدانند فوتبال به این شکل عمل نمیکند. از همین امشب که آمادهسازی تیم ملی برای دوحه ۲۰۲۲ رسما آغاز میشود باید برای هر اتفاقی آماده بود. درست از همین امشب که یکی از تلخترین بازیهای تدارکاتی تاریخ فوتبال ایران برگزار میشود؛ مسابقهای شبیه به کمکهای انساندوستانه به کشورهای نیازمند.