برای تمیروف ۵۰ درصد ماجرا حل شده است!

فکر می‌کنید اگه یکی مثل من یا یک ایرونی یا حتی خودِ نگارنده رو بذارن (مثلاً) ریاست ناسا، حالا امکانات غیر قابل تصوری که در دسترس‌ته و حتی شاید وسعت‌شون از فضای ذهنی امثالِ من هم بزرگ‌تر باشه، هیچ؛ فقط همون حقوق چندده‌هزار دلاری و مزایای زندگی در فرهنگ و جغرافیائی بهتر و و و و.. حقیقتاً چند درصدمون میاد می‌گه من تخصص لازمه رو ندارم؟! (منظورم اونی که الآن تو ذهنت می‌گی؛ خوب.. «من»، نیست ها؛ منظورم اون‌وقتیه که با پیشنهاد واقعی اومدن سراغت و بعد چند تا سیلی و کلی آب یخ که زدی تو صورتت و دیدی خواب نیستی‌ـه!)