بهانه این ابلاغیه کاندیدا شدن مهسا قربانی برای قضاوت در جام جهانی زنان در سال ۲۰۲۳ بود که در استرالیا و نیوزیلند برگزار می‌شود. در متن این ابلاغیه از فدراسیون فوتبال ایران خواسته شده که کاندیدای مورد نظر(مهسا قربانی) را در موارد زیر حمایت کنید چرا که این موارد الزام‌های فیفا برای قضاوت در مسابقات بین‌المللی است. اولین مورد قضاوت در بالاترین رده مسابقات زنان و مردان به طور منظم است و دومین مورد قضاوت در مسابقاتی است که در شرایط VAR برگزار می‌شوند.

همان زمان برای تأکید بیشتر رییس مسوول کمیته داوران بخش زنان فیفا با علیرضا سهرابی، رییس دپارتمان داوران و دانیال مرادی که نقش مترجم را ایفا می‌کرد، تماس گرفت و درباره اهمیت شروط لازم برای قضاوت مهسا قربانی در مسابقات جام جهانی توضیح داد. در این تماس تأکید شد که باید برای او به عنوان داور زن شرایطی فراهم شود که در مسابقات مردان هم قضاوت داشته باشد و همچنین قضاوت در مسابقه‌ای که VAR دارد را تجربه کند!

از طرف دیگر هم خود مهسا قربانی، بارها با حسن کامرانی‌فر جلسه گذاشت و تورنمنت‌های پیش رو را به او یادآوری کرد تا شرایطی برای قضاوت او در این تورنمنت‌ها فراهم شود و شروط فیفا تأمین گردد. فدراسیون فوتبال اما در همان قدم اول درخواست‌های او را به طرز عجیبی نادیده می‌گرفت. 

فدراسیون فوتبال حتی حاضر نیست برای قضاوت زنان در مسابقات مردان، درخواستی به نهادهای نظارتی ارائه دهد و حاضر نیست برای این موضوع خود را به چالش بیندازد. چون برخلاف تماشاگران که تعداد زیادی دارند، داور زنی که از قضاوت نکردن در مسابقات مردان لطمه می‌بینند، تنها یک نفر است و مسوولان برای فدا نشدن یک نفر حاضر نیستند زحمت چانه‌زنی با مسوولان را متحمل شوند.

حال آنکه چه بسا در صورت باز شدن این مسیر، استعدادهای زیادی در داوران زن کشف شود که بتواند مشکلات کهنه داوری ایران و فضای مسموم ورزشگاه‌ها علیه داوران را هم بهبود بخشد! 

آیا فدراسیون فوتبال بیکار می‌نشیند و نظاره‌گر حذف داوران زن ایران از عرصه‌های بین‌المللی خواهد بود یا در آخرین دقایق می‌تواند راه چاره‌ای بیابد و مهسا قربانی را به عنوان طلایه‌دار داوران زن راهی جام جهانی زنان کند؟