رفتن جرارد پیکه از بارسلونا نشان‌دهنده خداحافظی کامل نسلی طلایی به «نسل ۸۷» بارسلونا با این تیم بود. البته اگر در فصل آینده لیونل مسی را دوباره با پیراهن آبی‌اناری نبینیم.

نسلی متشکل از بازیکنان متولد سال ۱۹۸۷ که در آکادمی لاماسیا پرورش پیدا کردند و موفق‌ترین‌های‌شان لیونل مسی، جرارد پیکه و سسک فابرگاس بودند. پیکه آخرین نماینده از این نسل بود که روز شنبه قرار است برای همیشه پیراهن کاتالان‌ها را از تن دربیاورد و به قول خودش یک هوادار باقی بماند.

بازیکنانی که این نسل را تشکیل دادند، چه کسانی بودند؟

دنی پلانچیرا (دروازه‌بان)

او سال ۲۰۱۴ از فوتبال خداحافظی کرد و توفیقی در ادامه راهش نداشت. دنی که در لاماسیا رشد کرد، مدت کوتاهی پیراهن تیم دوم بلکبرن را پوشید و بعد از آن به اسپانیا برگشت تا با تیم‌های اوسپیتالت، مونتکادا، روی و سانتبویا به کارش ادامه دهد. دوران بای پلاتچیرا شبیه اکثر هم‌دوره‌ای‌هایش نبود.

جرارد پیکه (مدافع)

یکی از سه شخصیت بزرگ نسل ۸۷ که با رفتنش دورانی به‌یادماندنی به پایان رسید. پیکه به همه‌چیز در سطح باشگاهی و ملی دست پیدا کرد؛ از جمله ۳۰ جام همراه بارسلونا که در تمامی تورنمنت‌ها بود. او با پیراهن اسپانیا هم قهرمان جام‌جهانی و یورو شد. پیکه بعد از عضویت در آکادمی فقط ۴ سال به منچستریونایتد رفت و در بازگشت به بازوبند کاپیتانی تیم محبوبش بارسلونا هم رسید.

مارک والینته (مدافع)

والینته ۲ مرتبه در دوران ریکارد در کوپادل‌ری با پیراهن بارسلونا به میدان رفت. او بیشتر دوران بازی‌اش را در دسته دوم سپری کرد و فقط همراه وایادولید و سویا در لالیگا بهه میدان رفت. والینته بازیکن پاتیزان، یوپن و مکابی هم شد و در بازگشت به اسپانیا پیراهن اسپورتینگ‌خیخون را پوشید. والینته حالا در ۳۵ سالگی بازیکن تیم گوا هند است.

روجر گریبت (مدافع)

این بازیکن هم بعد از بازی در تیم بارسلونا C راهی تیم تراسا شد. بعد از آن در بالاخوئر، آسکو و آرتسا بازی کرد. او که دقیقاً در همان روزی که لیونل مسی به بارسلونا پیوست راهی این تیم شده بود، فقط ۲۷ بازی در دسته دوم انجام داد و در سطح اول فوتبال بازیکن مهمی نشد.

سسک فابرگاس (هافبک)

یکی از بهترین هافبک‌های نسل خودش، بازیکنی که در بارسلونا فوتبال را فرا گرفت و به آرسنال رفت. او به بارسلونا بازگشت تا رؤیای خودش را کامل کند و حتی در لالیگا هم قهرمان شد، اما بعد از ۳ سال دوباره تیم محبوبش را ترک کرد و به لندن رفت تا این مرتبه پیراهن چلسی را بپوشد. فابرگاس بعد از آن به موناکو رفت و این فصل در انتخابی عجیب راهی تیم کومو در دسته دوم ایتالیا شد. او هم با تیم ملی اسپانیا به قهرمانی جام‌جهانی و یورو رسید.

خولیو دِدیوس مورنو (هافبک)

خولیو از وقتی که بارسلونا را ترک کرد تبدیل به بازیکنی ثبت در دسته دوم اسپانیا شد و پیراهن تیم‌های تراسا، تنریف B، سان‌روکه، کوئتا، آلکویانو، مورسیا، جومیلا، مریدا، اخیا، ویاروبیا و رئال‌خائن را برتن کرد. او از ابتدای تابستان بدون تیم بوده و بعید نیست به زودی هم خداحافظی کند.

فرانک سونگوئو (وینگر)

ملی‌پوش سابق کامرون نتوانست در لالیگا پیراهن بارسلونا را بپوشد، ولی این کار را رئال‌ساراگوسا انجام داد. فرانک به انگلیس رفت تا پیراهن پورتسموث را بپوشید که این تیم او را به بورنموث، پرستون، کریستال‌پالاس و شفیلدونزدی هم قرض داد. پیراهن تیم‌های رئال‌سوسیداد، آلباسته، پورتلند تیمبرز، گلیفادا و تیم یونانی پاس جیانینا را پوشید و سال ۲۰۱۴ خداحافظی کرد.

پیتو پلاسوئلو (وینگر)

مثل خیلی از هم‌تیمی‌هایش، وقتی که بارسلونا را ترک کرد به موفقیت خاصی نرسید و تیم‌های کوچکی را انتخاب کرد. مایورکا B، سنت آندرئو، ویلانووا، مارتیننک و ویلاسار دِمار تیم‌های این بازیکن بود. او هنوز هم در همین تیم آخری فوتبال بازی می‌کند.

خوانخو کلائوسی (وینگر)

برای کلائوسی هم باید سیاهه‌ای از تیم‌های نه چندان مطرح را ردیف کنیم؛ کاتاروخا، بنیدروم، ایاسکاس، ویلانوونسه، پورتوگالته، موستولس، تالاورا، آلزیرا، اتلتیکو ساخونیتو، کاستیون، آکرو، پاترنا، المپیک خاتیوا و رکامبیون کولو تیم‌های ناشناسی بودند که هم‌تیمی سابق مسی در آن‌ها بازی کرد!

لیونل مسی (مهاجم)

نیازی به معرفی نیست که یکی از بزرگ‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال از این نسل آمد. مسی یعنی تاریخ بارسلونا و پر از افتخار است. او که ۷ توپ‌طلا برد، ۴ مرتبه قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد، ۱۰ قهرمانی در لالیگا را جشن گرفت، ۶ کفش‌طلا به افتخاراتش افزود و ۸ مرتبه هم آقای‌گل لالیگا نام گرفت. لئو حالا بازیکن پاری‌سن‌ژرمن است، جایی که به‌عنوان بازیکن آزاد سال قبل راهی آن شد. با این حال شاید آخرین هنرنمایی‌هایش را در آینده در نوکمپ ببینیم. هنوز چیزی مشخص نیست.