تیم ملی کشورمان روز گذشته از هیچ بابت نتوانست هواداران خود را راضی کند چون تلخ ترین و سنگین ترین شکست ایران در تاریخ رقابت‌های جام جهانی را متحمل شد و باید قبول کنیم هیچ عامل بیرونی در این ناکامی سهمی نداشت.
داوری اصلاً مشکلی نداشت. واقعیت این است ما خیلی بد بودیم و خیلی تلخ باختیم. این دقیقا همان مسئله‌ای بود که طرفداران تیم ملی پس از پایان مسابقه بیرون از ورزشگاه خلیفه شهر دوحه روی آن دست گذاشته بودند و از این بابت بسیار ابراز ناراحتی می‌کردند.
آنها با اشاره به برگزاری بازی با تونس پشت درب‌های بسته می‌گفتند: خیلی دلمان می‌خواست قبل از شروع جام جهانی به ورزشگاه می‌رفتیم و مسابقه تیم ملی را تماشا می‌کردیم اما آقای کی‌روش مرتب تاکید می‌کرد همه چیز باید از نگاه مردم پنهان بماند. خوب حالا پنهان ماند ولی واقعاً این تیمی بود که از همه مخفی می‌کردی؟ اگر قرار است با مخفی کاری به زمین برویم و شش گل از انگلیس بخوریم پنهان کردن یا نکردن تیم ملی اصلا دیگر چه ارزشی دارد؟
